Λίγο πριν την έλευση μιας νέας χρονιάς
πατάμε το κουμπί της υπερβολής.
Ευχές, δώρα, αγκαλιές, φιλιά,
υψηλές προσδοκίες
κι ελπίδες φωτισμένες.
Όλα σε υπερθετικό βαθμό.

Λίγο καιρό μετά
σαν ένα μπαλόνι
που ξεφουσκώνει
αργά και βασανιστικά
χάνουμε εύκολα
όλη την καλή μας διάθεση.
Τα φώτα σβήνουν
μαζί και οι ελπίδες μας.

Τι χρειαζόμαστε για να βρίσκουμε
κατά καιρούς και πάλι
το κουράγιο μας;
Τι μας λείπει για να είμαστε ενωμένοι;

Έχουμε αναρωτηθεί πως όλα αυτά που μας ενώνουν
είναι πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν;



Βάζουμε προσιτούς στόχους
και βήμα βήμα να χτίζουμε;
Μήπως περιμένουμε ως δια μαγείας
ένα μαγικό ραβδάκι και χωρίς αγώνα
να ζήσουμε όσα ονειρευόμαστε;

Ας μην είναι το 2019
μια επαναλαμβανόμενη
χρονιά.

Έχουμε αμέτρητους λόγους
να χάνουμε την αισιοδοξία μας.
Και άλλους τόσους για να
νιώθουμε ευγνωμοσύνη.

Ας πάψουμε να είμαστε τόσο αυστηροί
και καχύποπτοι με τους πάντες και τα πάντα.
Η καλοσύνη και η ευγένεια είναι πιο ισχυρά
όπλα από όσο φανταζόμαστε.

Ας είναι το παρελθόν ένα σημείο αναφοράς
που μας δίδαξε αμέτρητα πράγματα
και όχι ο παρόν τρόπος ζωής μας.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου
να γινόμαστε πιο δοτικοί άνθρωποι
και να αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας
όσο το δυνατόν με πιο θετικά συναισθήματα!


Καλή χρονιά!



Σας αφήνω "δώρο" το παρακάτω βίντεο που με συγκίνησε πολύ.


Οι Επισκέπτες

πηγή εικόνας: www.maxpixel.net

Άνθρωποι Θυμωμένοι.

Ο πόνος μετουσιώνεται σε κακία, σε φθόνο.

Πονάω άρα πρέπει να πονάς κι εσύ.

Να σε πονέσω για να δεις πως είναι.

Να αισθανθώ λιγότερο αποτυχημένος.

Και τα κόμπλεξ μου να χορεύουν

σε ένα πάρτυ ατελείωτο.

Πονάω μα δεν θέλω να πονάς.

Χαμογελάω για να ξορκίσω 

ό,τι αιχμαλωτίζει

την θετική μου ενέργεια.

Κάθε μέρα κάνω τα μαγικά μου

για να μοιράσω ανάσες.

Έτσι ανασαίνω κι εγώ καλύτερα.

Είναι επιλογή σου

και δεν χωρούν δικαιολογίες.

*****

Αγαπημένοι μου να σας ευχηθώ καλό μήνα με καθυστέρηση! Εύχομαι οι γιορτές να σας βρουν σε ζεστές αγκαλιές, με ανοιχτά μυαλά και καρδιές που αγαπούν ανιδιοτελώς. Μου έχετε λείψει άπειρα..Ο λόγος που δεν προλαβαίνω να σας επισκέπτομαι και να γράφω πιο τακτικά, είναι 120 ηλικιωμένα παιδιά που έχουν γίνει πλέον το δεύτερο σπίτι μου!! Ανυπομονώ να σας γράψω σύντομα για τις εμπειρίες και τα συναισθήματά μου, τα μαθήματα ζωής που λαμβάνω, την αγάπη που εισπράττω, η οποία γλυκαίνει την κούραση ενός δύσκολου καθημερινά ωραρίου.

Καλό Δεκέμβρη να έχουμε με αντοχές σε όλες τις αδικίες, τα εμπόδια και τις αναποδιές που συναντάμε διαρκώς.