"Κάνω περίεργες ερωτήσεις στους ανθρώπους.Σήμερα ρώτησα κάποιον:"Σας λείπει ένα κουμπί.Δεν κρυώνει η ζωή σας;".Προχθές ρώτησα έναν περαστικό:"Γιατί δεν με αγαπάτε;".Γενικά πάντα ρωτάω τους άλλους.Όχι πώς τους λένε και τι επαγγέλλονται.Πιο φυσικά πράγματα ρωτάω:"Γιατί στάζετε τόση λύπη;""Γιατί κρύβετε το σκοτάδι σας;""Γιατί δεν κοιτάζετε κανέναν γύρω σας;""Πονάτε;""Σας πέθανε κάτι; Κάποιος;""Πώς είστε;".Ειδικά αυτό το πώς είναι οι άλλοι.Το ρωτάω.Θέλω να ξέρω αν είναι καλά.Λένε κάτι, αλλά δεν...
Κι όταν πέφτουν οι μάσκες εκείνη η μικρή στιγμή που σε μεγαλώνειαπ' τον κόσμο μιαν ανάσα κι απ' τον θόρυβο της σκέψης σουΕίναι τότε που συνειδητοποιείς πως αγωνίζεσαι σε μια χώρα καρναβάλι Κι αν τα ρημάξατε όλαμας έμεινε η αξιοπρέπειαΗ δύναμη να αγωνιστούμε και για όσους δεν είναι πια εδώΕνωμένοι μέχρι το τέλος μέχρι να αναπνεύσουμε ξανάΔεν τρέφουμε αυταπάτες ούτε εγκαταλείπουμεΗ χαμένη γενιά μαςβρίσκει τρόπο να νικάει•Photo credits: Γιώργος Αλεξόπουλος Η σκέψη του φωτογράφου, να έχει φόντο αυτή η στιγμή του ένα...


.jpg)


Μια φράση που συνοψίζει όλα όσα ζούμε τελευταία και όλα όσα έπονται.. Καλά θα πάει κι αυτό! Όσο κι αν θέλεις να είσαι ψύχραιμος και να μη χάνεις το κουράγιο σου, συχνά μοιάζει αδιανόητο και ακατόρθωτο. Νομίζεις πως δεν είναι αυτή η πραγματικότητα, πως παίζεις σε μια σουρεάλ ταινία στον ύπνο σου και θα ξυπνήσεις ανακουφισμένος που όλα αυτά ήταν ένας εφιάλτης. Στο μυαλό...










.jpg)


Από πέρυσι τον Ιανουάριο έχω ξεκινήσει έναν μαραθώνιο ταινιών, κυρίως στο σπίτι και λιγότερο στο σινεμά. Όσο κι αν αγαπώ τον κινηματογράφο από μικρό παιδί, μεγαλώνοντας δεν παύει να με κουράζει η συμπεριφορά του κόσμου στις αίθουσες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μη μπορώ να απολαύσω στον μέγιστο βαθμό ένα έργο, να χάνω την μαγεία του σινεμά μέσα στον εκνευρισμό και να φεύγω...
Ιστορίες Καθημερινότητας episode 3 & 4
By Katerina V - Φεβρουαρίου 02, 2025

.jpg)

.jpg)
https://gr.pinterest.com/plantedflags/Ιστορίες Καθημερινότητας S1 Ep 3Η φιλανθρω-ποιά;Είναι ένα θέμα που θέλω να θίξω εδώ και καιρό μιας και προβληματίζομαι έντονα. Στο εργασιακό πλαίσιο που βρίσκομαι τα τελευταία 3 χρόνια καλούμαι να διαχειριστώ, εκτός των άλλων, δωρεές. Ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων σήμερα είναι αρκετά γενναιόδωροι, έχουν εισχωρήσει σε μια διαφορετική φιλοσοφία και νοιάζονται πραγματικά για τον συνάνθρωπο. Όσο κι αν σας κάνει εντύπωση ισχύει....














Το 2013 είχα μια ιδέα στο πρώτο μου blog. Να ξεκινήσω ένα Ημερολόγιο Αισιοδοξίας το οποίο θα ταξιδέψει σε bloggers σε όλη την Ελλάδα. Και το δημιουργήσαμε! Ταξίδεψε ταχυδρομικώς σε πόλεις και νησιά της Ελλάδας, από τον έναν στον άλλον σαν μια σκυτάλη. Οι συμμετοχές έφτασαν τις 33 και η μία ήρθε από Αμερική. Η πορεία του ολοκληρώθηκε το 2017 και το αποτέλεσμα ήταν μαγικό!...




3, 2, 1Πριν από λίγες μέρες ετοίμαζα τις χριστουγεννιάτικες κάρτες για τους φίλους μου και σκεφτόμουν πως όσο μεγαλώνω τόσο πιο old soul γίνομαι (το boomer δεν ακούγεται τόσο όμορφα). Και αναρωτιέμαι επίσης πόσα γεγονότα μπορεί να χωρέσει ένας χρόνος. Ίσως δεν έχω πάρει ακόμα το μάθημά μου γιατί όσο περισσότερο αναρωτιέμαι τόσο αυξάνονται και πληθαίνουν τα challenges. Ειδικά το τελευταίο εξάμηνο δοκίμασε...
ΑποχαιρετισμόςΚάποιοι έμειναν μέσα μας πληγές Κάποιοι παραμένουνχαμόγελα με μια δράση καταπραϋντική πολύτιμα και άγριαμαθήματα Μας έμαθανπόσο πολύπλοκο είναι να βάζεις κάποιονστην ψυχή σουαναζωογονητικό και επίπονο μαζίΠόσο μάταιο να προσπαθείς να ξεριζώσεις τις αναμνήσεις Τις αφήνεις εκεί να υπάρχουν ακόμα και όταν είσαι απών Σε σκέφτομαι όταν όλα προχωρούν ήρεμα και δεν μπορώ μαζί σουνα το μοιραστώ Σε σκέφτομαι όταν όλα πάνε ανάποδα και δεν υπάρχει φωςμέχρι να το ξαναβρώ Σε σκέφτομαι κάποια πρωινά που ξυπνώμουδιασμένη από αλλόκοτα όνειρα Κάπου ανάμεσα τους υπήρξες κι εσύμα ξεγλίστρησεςΈφυγα γιατί...

.jpg)


.jpg)
Σας καλωσορίζω στη νέα στήλη... Λίγα λόγια για το πως γεννήθηκε. Όσο με θυμάμαι παρατηρώ τα πάντα, όσα συμβαίνουν γύρω μου. Στον χώρο εργασίας, στα μέσα μεταφοράς, σε μαγαζιά, σε κέντρα διασκέδασης, στη θάλασσα και γενικά όπου βρίσκεται πολύς κόσμος. Και φυσικά οι προσωπικές μου εμπειρίες ή εκείνες των φίλων μου με εμπνέουν και με προβληματίζουν. Μιας και προβληματίζομαι διαρκώς, αποφάσισα να τα μοιράζομαι...
Μου αρέσουν εκείνοι που τα κάνουν όλα να φαίνονται απλά χωρίς να είναι.Σε κάθε εμπόδιο θα παλέψουν να βρουν μια λύση.Μου αρέσουν εκείνοι που τσαλακώνονται. Δεν τα παίρνουν όλα προσωπικά. Αυτοσαρκάζονται και δουλεύουν με τον εαυτό τους αθόρυβα.Μου αρέσουν εκείνοι που ανατριχιάζουν όταν ακούν το αγαπημένο τους τραγούδι. Δεν χάνουν τον ενθουσιασμό και το πάθος τους.Μου αρέσουν εκείνοι που μεγαλώνουν και μένουν παιδιά.Επαναστατούν δημιουργικά.Δεν αφήνουν το παρελθόν να επισκιάζει νέα ξεκινήματα.Μου αρέσουν εκείνοι...