αν θέλεις διάβασε το με αυτό το τραγούδι

Πού πάνε τα μεγάλα λόγια

όταν μικραίνουν οι στιγμές;

Πώς μικραίνει η αγάπη

όταν δεν την χωράει ο εγωϊσμός;

Κι έρχονται πιο συχνά

με τα χρόνια

εκείνες οι στιγμές

που σου φωνάζουν

να διαλέξεις

Μικραίνουν οι αντοχές

Μεγαλώνει ο αυτοσεβασμός

ό,τι μένει

απραγματοποίητο

είναι υπέρ σου

ό,τι μένει μισό

έχει ήδη ολοκληρωθεί

Φιλίες που εξανεμίζονται

στους πρώτους δυνατούς ανέμους

σπάνε σαν αδύναμα κλαδιά

σε γερούς κορμούς

Μένουμε ανά τις εποχές

δέντρα σταθερά

που αλλάζουν τα χρώματά τους

Η γλώσσα μας πάντα ίδια

κι ας χάνονται στην μετάφραση

Είναι και εκείνες οι ψυχές 

που σε ποτίζουν

εφευρίσκουν κοινό λεξιλόγιο

και η ζωή κυλάει σαν νερό

Ανθίζετε μαζί

Μικρές επαναστάσεις

ανοιχτά μυαλά

ζεστή αγκαλιά

δημιουργία στιγμών

που αντέχουν 

Θα μένω πάντα εκεί

που η εξέλιξη 

δεν θα στερεύει

Θα μένω πάντα εκεί

που η αγάπη θα χωράει

όχι σαν χειριστική δικαιολογία

σαν μια καθημερινή αναγέννηση

***

"Όμορφη είναι αυτή η στιγμή

(να το ξαναπώ;)

όμορφη να σας μιλήσω"

Το  ανθολόγιο " Θ-έρως", κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο και αποτελεί την όγδοη συλλογική έντυπη έκδοση του itravelpoetry. Είχα την χαρά και την τιμή να είμαι μέρος του με το "Η ποίηση στους δρόμους".

Οι συμμετέχοντες ανέλπιστα πολλοί, γεγονός αρκετά ελπιδοφόρο για τον χώρο της ποίησης.  Νομίζω πως οι δημιουργοί εκεί έξω είναι άπειροι και απλώς δεν βρίσκουν τους κατάλληλους "χώρους" να εκφραστούν. Οπότε με τέτοιες πρωτοβουλίες μας δίνεται μια ευκαιρία να ταξιδέψουν τα κείμενά μας παντού.

 

Μπορείτε να βρείτε εδώ μερικά ακόμα αντίτυπα του ανθολογίου.

Η σελίδα στο facebook

Η σελίδα στο instagram

Το όνειρο 

Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που τίμησα ένα μηνιαίο ημερολόγιο. Το συγκεκριμένο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον, με ερωτήσεις που βοηθούν στην ενδοσκόπηση. Δοκιμάστε το ελεύθερα! 

Ή ακόμα καλύτερα.. δημιουργείστε την δική σας λίστα!

1. What are you most looking forward to in September? Περιμένω πως και πως να ξεκινήσει το τελευταίο θεωρητικό εξάμηνο του μεταπτυχιακού και μετά να ελευθερωθώ. Ιδανικά θα ήθελα η μάθηση και η ακαδημαϊκή εξέλιξη να μη συνοδευόταν από τόση πίεση και απερίγραπτο φόρτο εργασιών.
2. What is something you want to achieve before the end of this month? Να ξαναβρω την φόρμα μου μετά τις καλοκαιρινές διακοπές...
3. What is something you want to do at least once in your lifetime? Να ταξιδέψω με τρένο στην Ευρώπη. Και να δω το Βόρειο Σέλας. Αυτά τα μαγικά φυσικά φαινόμενα μας δείχνουν πόσο μικροί είμαστε στον πλανήτη και πόσο βαριά παίρνουμε όλα τα ασήμαντα ενώ δεν θα έπρεπε. Ξεχνάμε πως είμαστε απλοί περαστικοί!
4. Are there any areas where you need to take more responsibility for your actions? Νομίζω πως πλέον στην ηλικία μου είμαι αρκετά υπεύθυνη για όλα. Και κυρίως για όσα επιλέγω να μην κάνω!
5. How do you think the current season is going to affect you? Το φθινόπωρο πάντα μου δίνει ώθηση και δημιουργική ενέργεια, σαν μια μικρή Πρωτοχρονιά. Σιγά σιγά βρίσκω την χαμένη μου συγκέντρωση και έμπνευση.
6. What is one thing that gives you a sense of purpose? Το επάγγελμά μου!
7. Is there something in your life that needs more attention? Κάπως τα έχω φέρει όλα σε ισορροπία.
8. Describe a time when you had to learn from failure or mistakes. Πρόσφατο γεγονός που από το άγχος και την αφηρημάδα δεν συμπλήρωσα σε προκήρυξη για δουλειά όλα τα απαραίτητα και έχασα πιθανότητες.
9. Are there any relationships you need to give extra attention to right now? Νομίζω πως σε όλες τις σχέσεις μου δίνω την προσοχή που τους αναλογεί!
10. How can you cultivate more positivity in your life right now? Με το να συνεχίζω να με φροντίζω και να κάνω όσα με γεμίζουν, να νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα. Με το να περιβάλλομαι από θετικούς ανθρώπους που έχουν ωραία ενέργεια.
11. Write down three things that make you feel alive. Έρωτας, μουσική, γυμναστική!
12. What is the best way to motivate yourself when feeling overwhelmed or discouraged? Να μου θυμίζω πόσα έχω καταφέρει κάτω από πιο αντίξοες συνθήκες.
13. Is there something that makes you feel proud of yourself no matter what? Το γεγονός ότι δεν έχω αφήσει να με διαλύσουν περασμένες εμπειρίες.
14. Describe a time when you chose to take the harder path and why. Μία προσωπική απόφαση ζωής, μια μεγάλη απώλεια, που έπρεπε να γίνει και σταδιακά βρήκα ξανά τον εαυτό μου και στην καλύτερη εκδοχή του.
15. What would be the most impactful thing that you do for your health right now? Η γυμναστική και η διαχείριση του άγχους που έχουν εξαλείψει τα ψυχοσωματικά..
16. Are there any difficult conversations that you need to have but are avoiding? Πλέον όχι, δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις με δύσκολες συζητήσεις. Όταν δημιουργείς τις κατάλληλες προϋποθέσεις και επιλογές δεν χρειάζεται να αποφύγεις το παραμικρό. Είσαι εκεί για να τα αντιμετωπίσεις όλα κατά πρόσωπο.
17. How can you create a healthier work/life balance this month? Νομίζω πως είμαστε οκ!
18. Take some time to reflect on your strengths and weaknesses. What can you do to improve? Θα σταθώ μόνο στα αδύναμα, τα επίπεδα αυτοπεποίθησής μου είναι πιο χαμηλά από τις ικανότητές μου. Γεγονός που με μπλοκάρει και έχω καταφέρει τώρα τελευταία να το διαχειριστώ σε μεγάλο βαθμό. Το άγχος που έχω με τις εξετάσεις το οποίο μου έχει στερήσει 2 διπλώματα ξένων γλωσσών για μία μόνο ενότητα. 
19. How do you deal with situations that require you to step outside of your comfort zone? Σκέφτομαι τα μετέπειτα οφέλη. Το να ζοριστείς μία φορά δεν συγκρίνεται με το να ζορίζεσαι συνεχόμενα αν δεν κάνεις αυτά τα βήματα ξεβολέματος.
20. List three activities or hobbies that make you feel relaxed and energised at the same time. Pilates, Pilates, Pilates!
21. How do you currently feel about your financial situation? Κλαίω!
22. What is your biggest savings goal right now? Ξανακλαίω!
23. What do you think are the benefits of having a strong support system? Είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο, το υποστηρικτικό περιβάλλον. Σου δίνει συναισθηματική ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και δύναμη να συνεχίζεις! Σε ανακουφίζει, μειώνει το στρες. Σε βοηθά να μένεις επικεντρωμένος στους στόχους σου και σου θυμίζει ποιος πραγματικά είσαι.
24. How can you create healthier relationships with those around you this month? Με την ειλικρίνεια και τα όρια.. 
25. Write down three things that make your life easier to manage on a daily basis. Μια δημιουργική ρουτίνα που σε κρατάει focus, πρόγραμμα χωρίς αναβλητικότητα, ψυχραιμία.. 
26. Are there any skills or knowledge that you need to acquire in order to reach your goals? Ναι, επιβάλλεται να ασχοληθώ με τις ξένες γλώσσες που έχω παραμελήσει.
27. What is one thing that you want to work on in the near future? Η ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
28. How can you show up for yourself in a more meaningful way? Με το να συνεχίζω να είμαι σταθερή, πιστή και συνεπής στα πιστεύω μου.   
29. Describe a time when you needed to be brave and how it worked out. Στις σοβαρές οικογενειακές ασθένειες. Αν δεν είσαι γενναίος και λυγίσεις, θα λυγίσουν όλοι.
30. What worked and what did not this month? Λειτούργησε θετικά μια μικρή μου υπέρβαση, που ήμουν ομιλήτρια στην παρουσίαση του βιβλίου Σύγχυσις του Μηνά Στραβοπόδη στο Πεδίον του Άρεως. Έχω τρομερό τρακ στις ομιλίες σε μεγάλο κοινό. Πόσο μάλιστα όταν ακούς στα μεγάφωνα σε όλο το Πεδίο του Άρεως στο φεστιβάλ με τόσο κόσμο το όνομα και την ειδικότητά σου. Κύλησαν όλα πολύ όμορφα και επικοινώνησα μετά με κόσμο που δεν γνώριζα. Ελπίζω να καταφέρω να κάνω αφιέρωμα. Δεν λειτούργησε μια προσπάθεια να αλλάξω εργασία! Προχωράμε..

Με αφορμή την ημερομηνία που έφυγε από την ζωή γράφει μία αγαπημένη μου σελίδα, το Περιθώριο, για τον Pablo Neruda (12/7/1904- 23/9/1973):

και συ με φιλάς, και γώ βγαίνω

πουλώντας φως στους δρόμους.

Σαν σήμερα μας άφησε ο Neruda, με ένα θάνατο, τυλιγμένο με σκιές αμφιβολίας και πολιτικής βίας.

Υπήρξε ποιητής που "πουλούσε φως στους δρόμους" μα έφυγε στο σκοτάδι της καταπίεσης...

Παραμένει όμως ζωντανός, μέσα από το έργο του και αυτό ίσως να είναι η δικαίωση κάθε δημιουργού.

Να πεθαίνει το σώμα, αλλά να ζει η φωνή του μέσα από τις ψυχές που αγγίζει.

Chris Pinturicchio, Περί ανέμων γράφω

«El Poeta del Pueblo» (ο ποιητής του λαού)

«Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι η ζωή μου ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στην ποίηση και την πολιτική», είπε ο Πάμπλο Νερούδα στην ομιλία αποδοχής του στις 30 Σεπτεμβρίου 1969 ως υποψήφιος του Χιλιανού Κομμουνιστικού Κόμματος για την προεδρία. «Είμαι ένας Χιλιανός που εδώ και δεκαετίες γνωρίζει τις ατυχίες και τις δυσκολίες της εθνικής μας ύπαρξης και που συμμετέχει σε κάθε θλίψη και χαρά του λαού. Δεν είμαι ξένος σε αυτούς, προέρχομαι από αυτούς, είμαι μέρος του λαού. Προέρχομαι από μια οικογένεια της εργατικής τάξης... Δεν ήμουν ποτέ με αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία και πάντα ένιωθα ότι η κλίση και το καθήκον μου ήταν να υπηρετώ τον χιλιανό λαό με τις πράξεις μου και με την ποίησή μου. Έζησα τραγουδώντας και υπερασπιζόμενος τον».

(πηγή: https://www.theparisreview.org/ - Ronald Christ)

πηγή εικόνας: www.themarginalian.org

«Σ' αγαπώ χωρίς να ξέρω πώς, ή πότε, ή από πού,
σε αγαπώ απλά, δίχως προβλήματα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι, γιατί αλλιώς δεν ξέρω να αγαπώ,
έτσι, γιατί αλλιώς δεν ξέρω να αγαπώ».

πηγή εικόνας: https://travelwellflysafe.com/

Είναι το πρωινό γεμάτο θύελλες

μέσα στην καρδιά του Καλοκαιριού.

Λευκά μαντήλια αποχαιρετισμών,

φεύγουν τα νέφη,

τα σπρώχνει ο άνεμος, με χέρια ταξιδιάρικα

Αναρίθμητη καρδιά του ανέμου

που χτυπάει πάνω στην ερωτευμένη μας σιωπή.

Που βουίζει μες στα δέντρα ορχηστικός

και θείος, σα γλώσσα γεμάτη πολέμους

και τραγούδια.

Άνεμος που αρπάζει κλέφτης βίαιος

των φύλλων το σωρό

και ξεστρατίζει των πουλιών τα κραδασμένα βέλη.

Άνεμος που την γκρεμίζει σε κύματα δίχως αφρό

και ουσία δίχως βάρος και επικλίνοντα πυρά.

Σπάει και βυθίζεται η μάζα του φτιαγμένη από φιλιά

νικημένους στη θύρα των ανέμων του Καλοκαιριού.

Από την ποιητική συλλογή «Είκοσι ποιήματα αγάπης και ένα τραγούδι απελπισμένο»,

Μετάφραση: Δανάη Στρατηγοπούλου, εκδ. Μετρονόμος

πηγή: https://www.fractalart.gr/

Ιστορίες Καθημερινότητας episode 5

Η επικαιρότητα είναι πολύ βαριά από όλες τις απόψεις και νιώθω την ανάγκη μερικές φορές να συζητάω θέματα που δεν είναι σημαντικά, αλλά έχουν ενδιαφέρον. 

Τα τελευταία χρόνια που γνωρίζω περισσότερο κόσμο, απολαμβάνω να καταρρίπτω τα σενάρια που πλάθει ο καθένας στο μυαλό του όταν δεν σε ξέρει ουσιαστικά. Για κάποιο λόγο οι πιο πολλοί είναι απόλυτοι, βέβαιοι για τα συμπεράσματά τους και πλάθουν μια εικόνα για σενα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Δεν είναι απαραίτητα καλή ή κακή, μπορεί να είναι απλώς διαφορετική. 

Το πρώτο άμεσο μπέρδεμα γίνεται εύκολα με την ηλικία. Όσοι μικροδείχνουν θα νιώσουν τι εννοώ. Έχει τύχει να με κάνουν και δέκα χρόνια μικρότερη (υπέροχο δεν το συζητώ), που αυτό συνεπάγεται μια αμφισβήτηση στο αν έχεις εμπειρίες και γνώσεις. Συνέβαινε κυρίως στα 30 στον επαγγελματικό τομέα όπου χρειαζόταν παραπάνω χρόνος από τον αναμενόμενο για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη. (όσοι έχουν επαγγέλματα στον ανθρωπιστικό τομέα, στην συμβουλευτική - ψυχοκοινωνική υποστήριξη, εξυπηρέτηση πελατών, επίσης θα με νιώσουν). Κι ένα ακόμα γεγονός με την ηλικία είναι ότι οι γυναίκες ως επί το πλείστον σε φέρνουν σε αμήχανο σημείο, υπερτονίζοντας πόσο μεγάλη είσαι και "μπράβο σου" που κάνεις το τάδε και το τάδε. Ποτέ μα ποτέ άντρας δεν έχει σταθεί σε αυτό, αντιθέτως.

Το επόμενο μεγάλο μπέρδεμα που δεν προκαλεί δυσλειτουργίες αλλά αστεία σκηνικά είναι η μουσική που ακούς. Είμαι από εκείνους που δεν ντύνομαι βάσει της μουσικής που ακούω. Αυτό θα ήταν και κάπως ανέφικτο γιατί ακούω πολλά είδη μουσικής. Και το θεωρώ κάπως γραφικό να ντυνόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο, σαν να είμαστε μέλη του γκρουπ. Δικαίωμά τους βέβαια αλλά και δικαίωμα μου, σωστά; Σκεφτείτε λοιπόν πόσα εγκεφαλικά μοιράζω μετά την αποκάλυψη της ηλικίας, όταν έρχεται και η στιγμή να μοιραστώ την αγαπημένη μου μουσική. Ναι κι όμως ακούω techno φανατικά στα 40 μου, ναι και metal, dark wave, progressive rock και άλλα πολλά. Σε φάσεις άλλες θα ακούσω και παλιά λαϊκά ή φασέϊκα. Κοίτα τι διαπίστωσα, εκείνοι που το παίζουν "ποιοτικοί", "ψαγμένα" τυπάκια κι έτσι, αυτοί θα σε κρίνουν και θα σε σνομπάρουν πιο εύκολα. 

Ένα ακόμα μπέρδεμα έρχεται με το επάγγελμα μου. Το να είσαι Κοινωνική Λειτουργός, για κάποιους σημαίνει ότι δεν έχεις δικαίωμα να έχεις άλυτα προβλήματα, ή να μη τα διαχειρίζεσαι πάντα εξαιρετικά. Δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις λάθη, να πέφτεις, να μελαγχολείς. Πρέπει να είσαι πάντα δυνατός για όλους. Ναι.

Μετά, η περιοχή που κατοικείς. Αν είσαι στα βόρεια προάστια της Αττικής, την έβαψες. Θυμάμαι όταν σπούδαζα στην Πάτρα, τι ειρωνείες αντιμετώπιζα όταν έλεγα που μένω. Μου φαινόταν αδιανόητο. Δεν έχω κρίνει ποτέ άνθρωπο από την περιοχή που μένει. Πόσο μάλιστα σε μια ηλικία που δεν το επέλεξε κιόλας, έτσι;  

Κοίτα πως μαζεύονται σιγά σιγά τα βιαστικά συμπεράσματα και οι ταμπέλες. Αυτό ήταν για σήμερα το 5ο επεισόδιο με την κατάρριψη των σεναρίων! Περιμένω και τις δικές σας εμπειρίες.

Η μικρή σου Πρωτοχρονιά

Κι έρχεται 

ένας  Σεπτέμβρης

γλυκόπικρα 

να σε λυτρώσει

από τις αταξίες 

του καλοκαιριού

Το φθινόπωρο

η μικρή σου 

Πρωτοχρονιά

Όλα αρχίζουν ξανά

Σκούπισες ευλαβικά 

τις στάχτες

Φρόντισες επιμελώς

τις παλιές πληγές

Χάρισες γενναιόδωρα

τα παλιά ρούχα

Άδειασες τα συρτάρια

από τα ίχνη του παρελθόντος

Δημιουργείς ξανά

Χαμογελάς ξανά

Αφήνεσαι ξανά

Απολαμβάνεις ξανά

Ο κόσμος γύρω σου

διαλύεται

Κι εσύ κρατιέσαι από ένα

γαμώτο

Κι ας φλέγεσαι

Δεν θα τους περάσει

****

Αυτή ήταν η πρώτη μου συμμετοχή στο φθινοπωρινό δρώμενο της Αριστέας!

Μιλώ για το νησί, που αργότερα, όταν κατοικήθηκε, ονομάστηκε Λέσβος και που η θέση του, όπως τη βλέπουμε σημαδεμένη στους γεωγραφικούς χάρτες, δεν μοιάζει να ανταποκρίνεται και πολύ στην πραγματικότητα. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά μια δυο ώρες αφού το πλοίο της γραμμής εγκαταλείψει τη Χίο είναι σαν να εγκαταλείπει ολόκληρο τον γνωστό κόσμο.

Μπαίνει σε θάλασσες που άξαφνα μοιάζουν ανεξερεύνητες και ο απροειδοποίητος ταξιδιώτης, που ταλαντεύεται με το ρυθμό της πρωινής φουσκοθαλασσιάς, κρατημένος από τα κάγκελα της γέφυρας, ατενίζει τον ορίζοντα με το ίδιο αίσθημα που θα είχε σε καιρούς αλλοτινούς ένας τυχερός θαλασσοπόρος», έχει γράψει ο Οδυσσέας Ελύτης.

Είναι κάποια μέρη που φωλιάζουν πιο εύκολα στην καρδιά σου, η ενέργειά τους είναι στο ίδιο μήκος κύματος με τη δική σου και νιώθεις οικεία. Όπως γίνεται - σπάνια αλλά μαγικά- με κάποιους ανθρώπους. 

Η Λέσβος, όταν βλέπεις την Μυτιλήνη είναι έρωτας με την πρώτη ματιά. Από τα πιο ωραία λιμάνια που έχω δει, από τις ομορφότερες χώρες ενός νησιού. Αυτό που κάνει την Μυτιλήνη να ξεχωρίζει είναι η αρχιτεκτονική και τα αμέτρητα αρχοντικά της. Η ζωντάνια σε κάθε σοκάκι, τα προσεγμένα μαγαζιά, το καλό φαγητό (σε όλο το νησί), οικονομικές τιμές, ευγενικοί ντόπιοι, νυχτερινή ζωή, αντιφασιστικά μηνύματα στους τοίχους, πολιτιστικά δρώμενα.  Γενικότερα, ένα νησί που δεν στηρίζεται στον τουρισμό, έχει αυθεντική ταυτότητα και είναι αυτόχθονο.

Τι κι αν ταξιδεύεις 12 ώρες για να φτάσεις, σε αποζημιώνει στο έπακρο 

και εξανεμίζεται η όποια ταλαιπωρία του πλοίου και της αυπνίας. 

Είναι επίσης γνωστή για τους υγρότοπους, την αγροτική παραγωγή, 

την καλλιέργεια ελιάς, την λογοτεχνία και την ποίηση.

Τα υπέροχα χωριά της, το κάθε ένα με την δική του ομορφιά. Ξεχώρισα τον Μόλυβο (Μήθυμνα) με το κάστρο του, την Ερεσό (γενέτειρα της λυρικής ποιήτριας Σαπφούς), την Αγιάσο (το ορεινό στολίδι της Λέσβου). Την παραλία των Βατερών και την εκπληκτική θέα στον Ταξιάρχη. Αφήσαμε αρκετά μέρη για την επόμενη φορά, δεν σου φτάνουν μόνο πέντε μέρες για να τα δεις όλα.

Το Απολιθωμένο δάσος της Λέσβου είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα απολιθωμένα δάση στον κόσμο. Ο σχηματισμός του απολιθωμένου δάσους σχετίζεται με την έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που έλαβε χώρα στη Λέσβο κατά το τέλος του Ολιγοκαίνου μέχρι το μέσο Μειόκαινο, περίπου πριν 20 εκατομμύρια χρόνια. πηγή

Tο έργο αυτό, ένα από τα δύο που κοσμούν την είσοδο του Μουσείου 
του Απολιθωμένου Δάσους, ανήκει στην σπουδαία καλλιτέχνη Βανιώ Τριανταφύλλου.

η μαγευτική γοητεία της Λέσβου είναι διάχυτη παντού

Εις το επανιδείν!!