«Δεν με ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι, αλλά το τι τους κινεί».

Πίνα Μπάους (1940-2009) ~

μία από τις εμβληματικότερες χορεύτριες και χορογράφους του 20ου αιώνα

« Για να γράψω ποίηση που δεν είναι πολιτική

πρέπει να ακούω τα πουλιά

Και για να ακούω τα πουλιά

τα πολεμικά αεροπλάνα πρέπει να σιγήσουν»

Marwan Makhoul (Παλαιστίνιος ποιητής)

Ο Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, ήταν σημαντικός μεταπολεμικός Έλληνας ποιητής.

Ποιητής του πένθους, της απώλειας της αθωότητας, της ενότητας, της αρμονίας, ποιητής αστικός που σεργιανίζει στην πόλη, όπως λέει σε ένα ποίημά του, και μεταποιεί τις εικόνες της, συνδέοντάς τις με τις αισθήσεις και τα αισθήματα, ο Ασλάνογλου είναι χαμηλόφωνος, συγκρατημένος, υποβλητικός.

Τα ποιήματά του δεν έχουν ποτέ τελεία στο τέλος για να συνεχίζουν τον δρόμο τους μετά τη δημοσίευση, στον αναγνώστη και πέρα από αυτόν.

Έγραφε δύσκολα, διορθώνοντας ξανά και ξανά τα ποιήματά του.

Έρωτας, μνήμη, θάνατος, αίσθηση ματαιότητας σε έναν κόσμο που μοιάζει να έχει χάσει τον εσωτερικό ρυθμό του, αίσθημα, αίσθηση και ομορφιά, υπαρξιακή ερημία, αυτές είναι ορισμένες από τις κεντρικές θεματικές του.  πηγή

« Τέχνη σημαίνει έρωτας.  Κι ο έρωτας είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων.  Έρωτας σημαίνει ν' αγαπήσεις παράφορα τον στραπατσαρισμένο εαυτό σου, γιατί μονάχα έτσι θ' αγαπήσεις και τον δίπλα σου. Και έρωτας είναι η επιθυμία. Επιθυμία για ζωή, για τραγούδια, για σένα και για όλους. Και είναι η επιθυμία τέχνη επαναστατική με την αλήθεια του όρου, γιατί δε σηκώνει "επιτρέπεται" και "απαγορεύεται"».    Κατερίνα Γώγου

****

Εμπνεύσεις του τότε και του σήμερα. 

Βγαλμένες από το παρελθόν και όμως τόσο επίκαιρες.

Και η επίκαιρη τόσο ανατριχιαστική μέσα από την απλότητα της.

Καλή εβδομάδα 🌻