Κάποιες φορές οι σκέψεις μας εκφράζονται με λίγα λόγια, χωράνε μόνο σε μικρά κείμενα αν και πλημμυρίζουν το μυαλό μας. Οι παρακάτω εικόνες συνοδεύονται με ορισμένες από τις σκόρπιες σκέψεις που κάνω τους τελευταίους μήνες και ήθελα να τις μοιραστώ! Γιατί η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες δεν μοιράζονται εύκολα.
Και μερικές τελευταίες σκέψεις για το κλείσιμο...
Αντιλαμβάνομαι πως όσο αυξάνεται η ηλικία και οι εμπειρίες μας, τόσο μειώνονται οι άνθρωποι που συνεχίζουν να είναι δίπλα μας. Όσο στενάχωρο και αν είναι, πρόκειται για μια υγιή διαδικασία. Η πορεία μας δεν μπορεί πάντα να συμβαδίζει με την πορεία των φίλων μας. Κάποιες φορές έρχεται η συνειδητοποίηση, πως πρέπει να τους αφήσουμε να φύγουν. Σε περιπτώσεις που δυσκολεύουμε διαρκώς ο ένας τον άλλον. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει αμοιβαία κατανόηση και αποδοχή. Σε περιπτώσεις που ο εγωϊσμός υπερισχύει της αγάπης και όσων κάποτε μας ένωναν. Και ο χρόνος θα δείξει αν κάποια στιγμή συναντηθούν ξανά οι δρόμοι μας.
Σας φιλώ με αγάπη 🌻
.jpg)
6 σχόλια
Μελετώντας τις σκέψεις σου, Κατερίνα μου, θα φτάσω στο τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κύκλος των ανθρώπων, που μένουν μαζί μας σε μια ειλικρινή και άξια συμπόρευση, δεν είναι σταθερός στην πορεία της ζωής μας. Υπάρχουν άνθρωποι, που θα απομακρυνθούν για τον έναν ή τον άλλο λόγο αλλά είναι δεδομένο ότι θα εμφανιστούν και κάποιοι νέοι άνθρωποι για να συναντηθούν μαζί μας. Είναι νόμος της ζωής μας αυτός.
Συνεπώς η πορεία μας δεν είναι πορεία στη μοναξιά. Βλέπεις ολόγυρα ανθρώπους μεγάλης ηλικίας να έχουν μεγάλο κύκλο και όμορφες σχέσεις. Και τους χαίρεσαι. Όπως λυπάσαι και με όσους έχουν απομείνει μόνοι.
Κατερίνα μου, η πορεία της ζωής είναι ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο μονοπάτι.
Την καλησπέρα μου.
Φυσικά και δεν αναφέρομαι στην μοναξιά αλλά στο πόσο αλλάζουν οι φιλικές σχέσεις με τα χρόνια. Νέοι άνθρωποι έρχονται και μένουν, κουμπώνουν θα έλεγα με τον τρόπο σκέψης και ζωής μας. Και είναι μαγικό και πολύτιμο όταν συμβαίνει.
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια Γιάννη μου!!
Πιστεύω πως όταν καταθέτουμε τις σκέψεις, τις αποτυπώνουμε με κάποιο τρόπο, τις γράφουμε σε ένα χαρτί, σε ένα pc, σε μια ανάρτηση, αυτές οι σκέψεις τακτοποιούνται και κάπως έτσι τακτοποιείται και το μέσα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι βλέπουμε και την αλήθεια μας.
Ισχύει Μαρία μου.. σαν κομμάτια παζλ που ενώνονται! 🌻
ΔιαγραφήΚατερίνα μου συμπαθούμε τους ίδιους ανθρώπους να το ξέρεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈιναι πολύ ωραίο να θέλεις να γράφεις κάπου τις σκέψεις σου και να θέλεις να τις μοιραστείς!
Μεγαλώνοντας, θα τις διαβάζεις και θα βλέπεις πως σκεπτόσουν τότε που τα έγραφες!
Η ζωή είναι όλη ένα μάθημα που καλούμαστε να το μάθουμε σε κάθε στάδιό της!
Πολύ μου άρεσαν οι σκέψεις σου Κατερίνα μου. Εγώ θα τα έλεγα γνωμικά...
Να περνάς όμορφα με ότι κάνεις! φιλιααα!
Έτσι είναι Ρούλα μου ναι! Γράφω στο blog 12 χρόνια και όταν διαβάζω παλιές αναρτήσεις είναι ιδιαίτερο το συναίσθημα..
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ τόσο πολύ καλή συνέχεια με χαμόγελο και δύναμη ❤️❤️