All of us strangers (2023)

"Από αυτό το μεταφυσικό εύρημα ξεκινά η ταινία για να αναρωτηθεί τι θα συνέβαινε αν μας δινόταν μία ακόμη ευκαιρία να κλείσουμε επώδυνα ανοιχτούς λογαριασμούς μας με το παρελθόν και με τα φαντάσματα του μυαλού μας. Με θαυμάσιους πρωταγωνιστές τον Άντριου Σκοτ και τον Πολ Μέσκαλ, ο σκηνοθέτης του «Weekend» και του «45 Χρόνια», δυο σπουδαίων δημιουργιών του σύγχρονου βρετανικού σινεμά, υπογράφει εδώ το αριστούργημά του:

μια ταινία φτιαγμένη με τέτοιο μαγικό τρόπο ώστε κάθε θεατής είναι γραπτό αλλιώς να ανταποκριθεί συναισθηματικά απέναντί της. Ένα όμως είναι το σίγουρο: όταν λάβει τέλος η θεσπέσια μελαγχολική ιστορία του Άνταμ, δεν θα έχει μείνει κανείς ασυγκίνητος στην αίθουσα. Και για μερικούς, αυτό που σίγουρα αποτελεί μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, μπορεί να γίνει και μια από τις καλύτερες ταινίες της ζωής τους."

πηγή:  https://www.aiff.gr/.../agnostoi_metaksy_mas_all_of_us.../

Animal (2023)

"Το θέμα δεν είναι αν το «Animal» είναι η πρώτη ελληνική ταινία που κερδίζει, έπειτα από 30 χρόνια, τον Χρυσό Αλέξανδρο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά ότι αφενός πρόκειται για μία άρτια παραγωγή, με εμπνευσμένη σκηνοθεσία, δυνατό σενάριο, βαθιά σκέψη, απευθυνόμενη στο ευρύ κοινό, χωρίς καλλιτεχνικούς συμβιβασμούς ή «συνταγές επιτυχίας» και αφετέρου διαθέτοντας μία πρωταγωνίστρια που κατακλύζει την οθόνη με την εκφραστική της δεινότητα. Και ταυτόχρονα, ότι μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για μία ελπιδοφόρα αρχή για την ελληνική κινηματογραφία, που πασχίζει να βρει το δρόμο της τις τελευταίες δεκαετίες.

Ταινία δυναμίτης, που μεν δεν ωραιοποιεί ούτε δραματοποιεί καταστάσεις και τα όσα υφίστανται όλα αυτά τα παιδιά, αλλά αναδεικνύει με ρεαλισμό και με έναν εκλεπτυσμένο νατουραλισμό τη βαρβαρότητα που κρύβεται πίσω από τις επιλογές μίας αρρωστημένης ανάπτυξης, κάτω από τον καυτό ήλιο, δίπλα απ’ τις ξανθές αμμουδιές, τα καταγάλανα νερά και έξω από τα κάδρα με τις ανέμελες πόζες των τουριστών που γεμίζουν το καλοκαίρι τα κοινωνικά δίκτυα. Και μαζί αναδεικνύει την εσωτερική πάλη της ηρωίδας, που εργαλειοποιεί το σώμα της μέχρι εξαντλήσεως και δέχεται τις ταπεινώσεις για ένα μεροκάματο."

Πηγή: https://cityportal.gr/animal-2023-kritiki-tis-tainias/

The teacher's lounge (2023)

"Η ταινία αυτή θα μιλήσει στην ψυχούλα όποιου έχει ζήσει αυτή την εμπειρία αλλά ταυτόχρονα, θα μιλήσει για κάτι μεγαλύτερο από την μικροκοινωνία της τάξης. Είναι συγκλονιστικό πώς αυτή η ταινία καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα μια ταινία για το σχολείο αλλά και μια ταινία που θα μπορούσε να μην έχει καμία σχέση με σχολείο. Η ταινία σε βάζει στη θέση της δασκάλας που προσπαθεί να τα κάνει όλα σωστά, χωρίς αυτό να είναι αρκετό, αλλά σε βάζει να δεις και τη μεγαλύτερη εικόνα. Πώς οι ανατρεπόμενες ισορροπίες μιας σχολικής τάξης, είναι μια μικρογραφία των ανατρεπόμενων ισορροπιών μιας ολόκληρης κοινωνίας."

Πηγή: Αντώνης Βαβαγιάννης

https://cinobo.com/journal/articles/sto-grafeio-kathigiton-antonis-vavagiannis-kourafelkythra

Poor Things (2023)

Δεν θα μπορούσα να παραλείψω το Poor Things, για το οποίο έχει γίνει υπερβολικός ντόρος. Την τέχνη δεν μπορούμε να την αντιληφθούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κάπως έτσι θεωρώ έγινε και με την συγκεκριμένη ταινία. Κατά την προσωπική ταπεινή μου γνώμη το όσκαρ ανήκει δικαιωματικά στην Έμα Στόουν. Μιας και έχουν γίνει άπειρα αφιερώματα, αναφορές μέχρι και αναλύσεις από ψυχολόγους, δεν θα παραθέσω κάτι σε αυτό το post. 

The holdovers (2023)

"Η συγκίνηση είναι αβίαστη, τα συναισθήματα ρέουν, η επιτήδευση δεν χάνει ποτέ την πυξίδα της αφήγησης, το πνεύμα των Χριστουγέννων επαληθεύεται με τον πιο αναπάντεχο τρόπο και όλα τα κλισέ που νομίζεις ότι θα πέσουν στο κενό, βρίσκουν τη θέση τους σε μια μικρή ταινία που μεγαλώνει όσο διαρκεί, αλλά και όταν τελειώνει. Και μετά από καιρό συνεχίζει να θυμίζει μια όμορφη ανάμνηση, μια γλυκιά αίσθηση, ένα ωραίο, οικείο (εδώ με την καλύτερη έννοια που μπορεί να έχει ο όρος) σινεμά που υπενθυμίζει τη σημασία της επιστροφής στα βασικά. Και για το σινεμά, αλλά και για τη ζωή."

Πηγή: https://flix.gr/cinema/the-holdovers-review.html

• • •

Ο κινηματογράφος είναι όπως ο έρωτας:

όταν είναι καλός είναι κάτι υπέροχο, και όταν δεν είναι καλός, είναι, πάλι, κάτι ωραίο.

~George Cukor, 1899-1983, Αμερικανός σκηνοθέτης