Μια ιστορία από στιχάκια: Παραμύθι κι όνειρο (13ο κεφάλαιο)

By Katerina V - Ιουλίου 02, 2020



13o Κεφάλαιο: παραμύθι κι όνειρο



Είχαν περάσει τόσα χρόνια, μα ήταν σαν χθες. Πως ξεγελάστηκε έτσι και δεν ξεχώρισε το βλέμμα της εκείνο το βράδυ που τον επισκέφθηκε στο σπίτι τους, υποδυόμενη την αδελφή της! Αυτό το βλέμμα για το οποίο κάποτε πέθαινε, τώρα του φαινόταν άδειο. Κάθισαν αντικριστά.


Σ’ αγαπώ πολύ… πιο πολύ κανείς… Όποιος αγαπά δεν θα γίνει εμείς. Γιατί εμείς οι δυο μπήκαμε μπροστά… από το μαζί κι απ’ το χωριστά… Αντικριστά… Αντικριστά… (1)


Ο Δημήτρης της ζήτησε να συναντηθούν σε ουδέτερο μέρος, χωρίς αναμνήσεις. Δεν περίμενε να το δεχτεί, ήταν προετοιμασμένος για όλα. Μετά την απρόσμενη συνάντηση στο εξοχικό του Γιάννη, βρήκε εκείνη το θάρρος και επικοινώνησε μαζί του.


- Δημήτρη, θέλω να με ακούσεις... αποκρίθηκε με τρεμάμενη φωνή.

- Τουλάχιστον εσύ ξέρεις πως να με φωνάξεις. Δεν έχω διπλό όνομα, ούτε διπλή προσωπικότητα. 

- Αν ήξερες, αν με ένιωθες τότε, όλα θα ήταν διαφορετικά.

- Για μένα έχεις πεθάνει Ερατώ. Σε κήδεψα! Καταλαβαίνεις διάολε τι σημαίνει αυτό; Ή είναι όλα για σένα ένα παιχνίδι και τίποτα παραπάνω; Ποια είσαι; Εσύ ξέρεις στα αλήθεια ποια είσαι;

- Κι αν αυτό που ήμουν με αρρώσταινε; Το σκέφτηκες ποτέ πως με είχες εγκλωβίσει στον δικό σου κόσμο; Πόσο υπέφερα, δεν το έβλεπες. Κόλλησα πάνω σου, σε έβλεπα σαν σανίδα σωτηρίας. Ήμουν όμως δειλή και πριν από σένα. Πάντα θεωρούσα πως το πρόβλημά μου ήταν η Θάλεια. Το εμπόδιό μου να ξεχωρίσω. Η μουσική ήταν η μόνη μου διέξοδος. Έπρεπε να φύγω για να με ανακαλύψω. Ποτέ δεν περίμενα όμως ότι θα συνέβαινε με το πιο τραγικό τρόπο.

- Πες μου τι θέλεις να κάνω τώρα. Να υποκρίνομαι σε όλους; Να μοιραστούμε τις ενοχές σου; 

- Εσύ δεν έχεις ενοχές; Νομίζεις ότι είσαι τόσο αθώος;  Δεν θα αλλάξεις ποτέ Δημήτρη! 


Σηκώθηκε απότομα να φύγει, χάνοντας την ισορροπία της. Την άρπαξε αστραπιαία και για κλάσματα του δευτερολέπτου βρέθηκαν σε απόσταση αναπνοής.


Κλειδί που σπάει στη μέση. Η λογική μου και η τρέλα μου... Φοβάμαι φως μου... μ ένα σώμα μια ψυχή...δίδυμος γκρεμός η ενοχή. (2)


Κράτησε σφιχτά το χέρι του, "Πάμε! Ήρθε η ώρα να μάθεις."


< >

Πίσω στο σπίτι η Ερασμία ξεκλείδωνε την πόρτα ανυποψίαστη. Τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ σκόρπισαν στο πάτωμα, μόλις αντίκρυσε το σπίτι του Δημήτρη άνω κάτω. Έτρεξε προς το τηλέφωνο να ειδοποιήσει την αστυνομία, όταν ένας άνδρας με κουκούλα μπήκε μπροστά της.

- Ούτε να το σκέφτεσαι! Και πες στον κανακάρη σου την επόμενη φορά που θα σκαλίσει παλιές ιστορίες δεν θα είναι τόσο τυχερός. 

 

Έφυγε από την πόρτα σαν επισκέπτης, κρατώντας στα χέρια του ένα παλιό dvd...


< >

Περπατούσαν πάνω από την θάλασσα αργά, αντίθετα από τον κόσμο. Έναν κόσμο πιο ξέγνοιαστο, που απολάμβανε μικρές χαρές της στιγμής. Εκείνοι δεν ήταν φτιαγμένοι έτσι. Θαρρείς πως πλήρωναν αμαρτίες γονέων. Έφτιαξαν το δικό τους παραμύθι μη μπορώντας να αντέξουν την πραγματικότητα. Και κάπως έτσι φυλάκισαν μια ζωή.


Εσύ κι εγώ κι οι δρόμοι... το φως δεν λέει συγγνώμη, τρέμει, χαράζει κι ανασταίνεται... μάτια που κλαίτε με αρρωσταίνετε... ζητώντας το όνειρο... μια ζωή παραμύθι κι όνειρο. (2)


Καθώς ο ήλιος έπεφτε, άλλαζε το χρώμα των ματιών της. Άλλαζε μαζί και η όψη της. Δεν την αναγνώριζε πια. Ύστερα από την απόλυτη σιωπή, το στόμα της πήρε φωτιά.

 

- Στην αρχή σε θεωρούσα τον μόνο υπεύθυνο. Και σε τιμωρούσα με την απουσία μου. Αργότερα προσέλαβα κρυφά ιδιωτικό ερευνητή. Εκείνος με οδήγησε γρήγορα στον Γιάννη. Δεν είναι αυτός που πιστεύουμε. Ποτέ δεν ήταν. Πρέπει να ενωθούμε, για την ψυχή της αδελφής μου. Και για την κόρη μου. Να ανοίξει πάλι η υπόθεση. Είναι το τελευταίο που σου ζητάω. Και μετά θα χαθώ.

 

Ένα μεγάλο κύμα έσκασε απειλητικά στα πόδια τους.


Να με σήκωνε ένα κύμα... να με λύτρωνε απ'το κρίμα της ψυχής. Να ξεπλύνει το θυμό μου να ξανάρθει τ' όνειρό μου να το δεις... Του μυαλού μου οι εικόνες να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής. Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε ας χαθείς. (3)

 

<> 

 

Η υγρασία τρυπούσε βαθιά το δέρμα του. Έκλεισε το μπουφάν μέχρι πάνω, φόρεσε το κράνος και έγινε ένα με την άσφαλτο περνώντας μέσα από την ομίχλη.


…ο κόσμος όλος χίλια κυβικά… Είσαι αγριεμένος, είσαι κουρασμένος, έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη. Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος… (4)


Ο Γιάννης του τηλεφώνησε από καρτοτηλέφωνο, για να είναι ασφαλείς, δίνοντας ραντεβού στον λόφο του Φιλοπάππου. Πάρκαρε την μηχανή λίγο πιο μακριά από το σημείο συνάντησης. Καθώς ανέβαινε τον λόφο, ανέβαινε και η αδρεναλίνη του.


-         Άλκη εδώ!


Στο παγκάκι με την ωραιότερη θέα, καθισμένες δύο τραγικές φιγούρες.

 

-        -   Πώς μας παγίδεψε έτσι; Όλους μας! Ακόμα και την ίδια της την αδελφή.

- Είναι διαταραγμένη Γιάννη, δεν το είδες;

-Δεν με ενδιαφέρει τι είναι. Πρέπει να δράσουμε γρήγορα, για να σώσουμε τους εαυτούς μας. Δεν έδωσα τόσους αγώνες στη ζωή μου, για να καταλήξω στην φυλακή.

- Λάθος. Να δράσουμε προσεκτικά, όχι γρήγορα. Είδες τι έγινε με το dvd. Χάσαμε   το μοναδικό μας πειστήριο. 

-  Η Ερασμία δεν σου είπε ότι ήταν καλά κρυμμένο; Πως σκατά το βρήκαν μου λες; Και τώρα…; 

-Τώρα τι ρε συ Γιάννη. Θα μας πει ο δικηγόρος. Εσύ πότε θα προχωρήσεις με το θέμα της Κλειώς; Αν είναι δικό σου παιδί; 

-Δεν ξέρω στ'αλήθεια τα έχω χαμένα. Ο Δημήτρης δεν πρέπει να μάθει την αλήθεια; Ευτυχώς που η Κάτια είναι μαζί μας. Που να'ξερε ο Αυγερινός!

- Για την ώρα όχι. Δεν είναι έτοιμος, δεν πρόκειται να πιστέψει εμάς. Ότι ο Αυγερινός και η Ερατώ...


<> 


Ο ήχος της πόρτας τον ξύπνησε βίαια.

 

- Κύριε Οικονόμου καλημέρα! Συγνώμη για την καθυστέρηση. Μπορούμε να ξεκινήσουμε αν είστε έτοιμος.

- Ποια είστε εσείς;

- Η ψυχοθεραπεύτρια της κλινικής. Είχατε ένα ατύχημα πριν από λίγους μήνες. Όταν επιστρέφατε από την βόλτα με την κουνιάδα σας. 

- Ορίστε; Τι ασυναρτησίες μου λέτε; Ποιος με έφερε εδώ; Δώστε μου το τηλέφωνό μου σας παρακαλώ. 

- Ηρεμήστε κύριε Οικονόμου, μην επιβαρύνετε άλλο την υγεία σας. Χτυπήσατε στο κεφάλι, χειρουργηθήκατε και μέχρι να επανέλθει η μνήμη σας μένετε εδώ τώρα.

- Δεν το πιστεύω, είναι όνειρο έτσι; Δεν το ζω αυτό αληθινά. Ποιος με έφερε εδώ;

- Ο φίλος σας ο Γιάννης. Σας παρακαλώ συνεργαστείτε για το δικό σας καλό. Σε κάθε μας συνεδρία κάνετε και ένα βήμα μπροστά. Είναι κρίμα να τα χαλάσετ...

 

Ο ήχος του τηλεφώνου διέκοψε απότομα τα λόγια της. Χαμήλωσε ξαφνικά τον τόνο της φωνής γυρνώντας από την μεριά του τοίχου. 

 

-Παρακαλώ; Ναι.. Δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα Ερατώ. Βρες γρήγορα τον Αυγερινό. Έχουμε πρόβλημα. Δεν ξέρω τι θα κάνεις, δεν μπορώ να συνεχίσω. Να καταστρέψω την καριέρα μου για τα λεφτά σας και την αθωότητά σου; Όταν με ξαναπάρεις θα έχει τελειώσει όλο αυτό. 

 

Ο Δημήτρης έκανε να σηκωθεί να την εμποδίσει μα η ηρεμιστική ένεση του έκοψε την φόρα. Το σώμα του έπεσε βαριά στο πάτωμα. 

 Σάστισε με το χαμόγελό του. 

 

Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά...και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει. (5)

 

 

***

 

Συνεχίζεται…


Μείνετε συντονισμένοι
για να μάθετε πότε μπαίνει 
το φινάλε στην ιστορία μας!


*** 



Οι Στίχοι που χρησιμοποιήθηκαν:

(η χρήση τους είναι μη κερδοσκοπική στα πλαίσια του δρώμενου)

 

(1)   Αντικριστά

 

Στίχοι: Νίκος Μωραϊτης

Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους

Ερμηνεία: Κώστας Μακεδόνας & Γλυκερία

 

(2) Οι δρόμοι

 

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Ερμηνεία: Χάρις Αλεξίου

  

(3) Ας χαθείς

 

Στίχοι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος

Μουσική & Ερμηνεία : Χρήστος Θηβαίος 

 

(4) Ο κουρσάρος

 

Στίχοι: Παύλος Μάτεσις

Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος

Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

 

(5) Ακροβάτης

 

Στίχοι & Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης

Πρώτη εκτέλεση: Χαϊνηδες

Γιάννης Χαρούλης

Μίλτος Πασχαλίδης

Φωτεινή Βελεσιώτου



πηγή εικόνας: Kylie Parks  


****

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο πιο ... ριψοκίνδυνο δρώμενο που έχω διοργανώσει μέχρι τώρα και στο μόνο που δυσκολεύτηκα απίστευτα πολύ! 


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλα τα κεφάλαια που προηγήθηκαν: Μια ιστορία από στιχάκια




  • Share:

You Might Also Like

22 σχόλια

  1. 😮😮😮😮😮 έχω μείνει άναυδος με τις αποκαλύψεις! Ουαου! Τι ανατροπή ήταν αυτή????

    Εξαιρετικό το κείμενο! Πολύ εύστοχες οι επιλογές των στίχων! Ειδικά το κλείσιμο σου... Τι κάνουμε τώρα ομως με το αριστούργημα μας? Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Y-ΠΕ-ΡΟ-ΧΟ κείμενο και εξαιρετικοί στίχοι, άριστα ταιριασμένοι με το κείμενο. Η ιστορία θα μπορούσε κάλλιστα να τελειώσει έτσι. Και για να πω την αλήθεια, μου αρέσει πολύ το τέλος. Θα μπορούσε πάντως να γραφεί ένα ακόμη κεφάλαιο (από το Γιάννη μας, αν το επιθυμεί), αν και δεν το θεωρώ απαραίτητο. Συγχαρητήρια για τη διοργάνωση, Κατερίνα μου, και με το καλό να το ξανακάνουμε. Συγχαρητήρια και σε όλους που έβαλαν το λιθαράκι τους για την πλοκή. Πολλά πολλά φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ!! Πρώτη φορά που δυσκολεύτηκα τόσο γιατί ήταν πολύ κρίσιμο σημείο και δεν ήθελα να δώσω μια βιαστική έκβαση. Είχαν προηγηθεί και οι δικές σας αξιέπαινες συμμετοχές και μου δημιουργούσε μια "ευθύνη" παραπάνω!

      Θα γίνει μια σύσκεψη σίγουρα ;)

      Καλό μήνα αγαπημένη!!

      Διαγραφή
  3. ωραίο δρώμενο, ωραία εξέλιξη ιστορίας, μπράβο σε όλους! εν αναμονή το λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωωωωω μιλάμε ότι ανέβασες τον πήχη!! Και όχι, να μην τελειώσει έτσι, δεν ξέρω τι γίνεται και έχω απορίες. Γράψε ή γράψτε ένα ακόμη κεφάλαιο, νομίζω χρειάζεται.
    Τα τραγούδια που τους στίχους τους περιέλαβες υπέροχα
    Και η νέα τροπή με συνεπαίρνει
    Νομίζω ότι το δρώμενο σου αυτό ακολούθησε σε δυσκολίες και την κοινωνική πραγματικότητα χαχααα. Αλλά το φτάσαμε εδώ αξιοπρεπώς. Και εσύ Κυρία μου το εκτόξευσες
    Ό,τι αποφασίσετε βέβαια αλλά θέλω ένα τέλος επεξηγηματικό
    Τα φιλιά μου και καλημέρες πολλές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα μου κι εγώ πιστεύω ότι θέλει τουλάχιστον άλλο ένα!
      Ήθελα να βάλω κι άλλες "σκηνές" αλλά θα έβγαινε τεράστιο το κεφάλαιο..

      Σας έχω έκπληξη για το ποια θα δώσει το τέλος..!
      Έχει γράψει ήδη άλλο ένα.. :)

      Σ'ευχαριστώ πολύ Άννα μου, το είχα άγχος μήπως δεν σας άρεσαν οι ανατροπές!!

      Διαγραφή
    2. Μα οι ανατροπές το ομορφαίνουν Κατερίνα μου. Ειδικά όταν είναι τόσο καλογραμμένες σαν και τη δική σου. Πάντως δύσκολη η δουλειά εκείνης που ανέλαβε το τέλος!!! Δεν μπορώ να φανταστώ το τέλος, το πιστεύεις; Γι αυτό το δρώμενο σου είναι τόσο ενδιαφέρον.
      Καλή της επιτυχία

      Διαγραφή
  5. Λοιπόν νάμαι και εγώ άρτι καταφτάσας!
    Κατερίνα μου μπράβο! Έγραψες! Με ιντριγκάρει το τράβηγμα της κουρτίνας που επιχειρείς και μας κάνεις να ανατριχιάζουμε πραγματικά. Το παρασκήνιο στημένο από την σκοτεινή συνεργασία δύο ασύνδετων φαινομενικά ανθρώπων.
    Την Ερατώ, άριστη εδώ επιλογή καθώς κανείς δεν είχε υποπτευθεί τίποτα, (στα βήματα Αγκάθα Κρίστη επιλογή!) και τον Αυγερινό, έναν άνθρωπο του υποκόσμου.
    Δύο διαφορετικά κίνητρα που συναντιούνται σε ένα πρόσωπο. Τον Δημήτρη Οικονόμου! Ω μιλάμε τρελαίνομαι ναι, μου αρέσει.

    Θέλω να σε συγχαρώ για την ουσιαστική σου προώθηση που έδωσες στο μυθιστόρημα βάζοντάς το στην τελική ευθεία.
    Σίγουρα χρειάζεται συνέχεια! Και ίσως όχι μόνο ένα κεφάλαιο αλλά και δύο και μάλιστα χορταστικά!
    Με χαροποιεί η ευχάριστη έκπληξή σου για τη συγγραφή του τέλους από φίλη μας έκπληξη!
    Μην το βιαστείτε! Έχει γίνει υπέροχο! Μάζεμα θέλει και δύο πράγματα:

    1) Την τελική κορύφωση-σύγκρουση. Το αποτέλεσμα θα το επιλέξει η συγγραφέας
    2) Την ολοκληρωτική αφήγηση όλης της πλοκής με ένα τρυκ πλοκής και δράσης. Να μάθουμε δηλαδή αναλυτικά τι έχει στηθεί διαχρονικά και πως.

    Καλή επιτυχία παιδιά. Χαίρομαι ιδιαίτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υ.Γ. Ξέχασα να αναφερθώ στις άριστες επιλογές στίχων για το κεφάλαιο Κατερίνα όπως και επίσης στην εκπληκτική εικόνα σου. Πραγματικά βάλτην υποψήφια για εξώφυλλο στο έργο. Φιλιά.

      Διαγραφή
    2. Όχι υποψήφια για εξώφυλλο...αυτή η εικόνα θα είναι το εξώφυλλο. Όντως εκπληκτική!

      Διαγραφή
    3. Γιάννη μου είδες άλλαξα κάπως τις αρχικές μου σκέψεις.. δεν μου έβγαιναν με τίποτα! Είχα μπλοκάρει απίστευτα γιατί συνεχώς μου τριγυρνούσε στο μυαλό κάτι διαφορετικό και είπα να το τολμήσω!

      Σας ευχαριστώ όλους που δώσατε τόσο μεράκι και θετική ενέργεια σε αυτή τη διαδικασία! Και τις περιόδους που εγώ δεν ήμουν ενεργή το στηρίζατε επάξια.
      Και εσένα προσωπικά που με την εμπειρία σου και το ταλέντο σου μας έδινες
      μεγάλη βοήθεια.

      Για την εικόνα ό,τι θέλετε!! Χατίρια δεν χαλάω :)

      Διαγραφή
    4. Προχωράμε στη συνέχεια Κατερίνα! Έχει ψωμί και έχει και πολύ μεγάλη αγωνία. Στα ...κάγκελα έχουμε βγει.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  6. Πολύ ωραία προχώρησε μπράβο Κατερίνα μα τα ερωτήματα μου πολλά! Σίγουρα θέλει κεφάλαιο ακόμα για να κλείσει. Ας ελπίσουμε πως όποιος το γράψει θα μας κάνει όλους χαρούμενους και χωρίς ερωτηματικά! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Μαίρη μου!! Ναι έχουμε ακόμα να δώσουμε φως στην ιστορία,
      ίσως και με αναδρομές στο παρελθόν. Αν τις έβαζα θα έβγαινε πολύ μεγάλο
      το κεφάλαιο και ήθελα να υπάρχει μια ισορροπία!

      Διαγραφή
  7. Μοναδικό κείμενο απόλυτα ταίριασμενοι οι στίχοι , πόσες πολλές αποκαλύψεις . Συγχαρητήρια Κατερίνα μου το απογείωσες . Όσο για την εικόνα το ωραιότερο εξώφυλλο μας . Συνεχίζουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστωωώ!! Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε τόσο η εικόνα, έκανα μεγάλη έρευνα για να βρω αυτό που θέλω και να ταιριάζει με την ψυχοσύνθεση της πρωταγωνίστριας.

      Διαγραφή
  8. Γουάου!
    Δεν έχω λόγια!
    Μπράβο Κατερινιώ!
    Τι με κάνεις... Πάω για την συνέχεια, αν και με πιέζει ο χρόνος! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου!! Και για το ενδιαφέρον που έδειξες παρά τον ελάχιστο χρόνο που έχεις κι εσύ! Καλή δύναμη σε φιλώ ❣️

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος7/7/20

    Κατερίνα, ένα ακόμη ευχαριστώ για τη δυνατότητα συμμετοχής σε μια τόσο όμορφη και δημιουργική συλλογική δράση. Και να που φθάσαμε στο τέλος της ιστορίας, και της δράσης. Βρήκαμε φωτογραφία για το εξώφυλλο. Μας μένει ο τίτλος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απαντώ με χρονοκαθυστέρηση γιατί μου διέφυγε το σχόλιο!
      Εμείς σ'ευχαριστούμε για την εξαιρετική σου συμμετοχή και ελπίζω σε επόμενες συνεργασίες!!

      Διαγραφή