Οι ποιητικοί σου στίχοι, δεμένοι με τους στοχασμούς σου, οι οποίοι πάντοτε εστιάζουν στον άνθρωπο, την κοινωνικότητά του, τις αγωνίες του. Κατερίνα μου, πάντα όμορφα πράγματα μπορεί ο αναγνώστης σου να πάρει μέσα από τη γραφή σου.
Καλησπέρα καλή μου φίλη.

Beautiful post

Στην καρδιά με χτύπησες πάλι, κοριτσάκι! Πόσο εύστοχα περιέγραψες την εποχή, πόσο συγλονιστικά αληθινό το τέλος!
Το διαπιστώνω καθημερινά.
Συχνά με χαρακτηρίζουν μη κοινωνική, επειδή μένω σπίτι μα διαβάσω, να γράψω. Μα όταν συναντώ ανθρώπους είμαι εκεί, ενώ οι περισσότεροι με το βλέμμα στο κινητό
❤