Συγχώρεση, αυτή η επίπονη διαδικασία.

By Katerina V - Ιουνίου 04, 2020



Από όσα έχω διαβάσει σχετικά με την συγχώρεση, κατέληξα σε αυτό που κουμπώνει καλύτερα στην δική μου κοσμοθεωρία. 

❝ Συγχωρείς, όχι γιατί το αξίζουν
αλλά γιατί αξίζεις ψυχική γαλήνη.❞ 


Και σε αυτό το σημείο, να διευκρινίσω πως δεν αναφέρομαι σε αυτά τα μικρά καθημερινά λάθη που όλοι κάνουμε και ζητάμε από τους δικούς μας ανθρώπους να μας συγχωρήσουν. Αναφέρομαι σε εκείνα τα λάθη που προκαλούν αναπανόρθωτες ζημιές και όσοι τα κάνουν, είναι πλήρως συνειδητοποιημένοι και σκοπεύουν να τα επαναλάβουν ξανά και ξανά όχι μόνο σε σενα αλλά σε όποιον βρεθεί στον δρόμο τους. 

Συγχωρώ, μα δεν ξεχνάω. Συγχωρώ και προχωράω. 

Χωρίς να τους αφήνω την παραμικρή χαραμάδα να εισβάλλουν. Συγχωρώ για μένα, για να μη στερήσω, από τον εαυτό μου και όσους σέβονται την ύπαρξή μου, εκείνα που πραγματικά αξίζουν. Για να μην κρατάω τόση αρνητική ενέργεια συσσωρευμένη μέσα μου. Δεν τιμωρώ τον εαυτό μου για τα όρια που δεν έβαλα νωρίτερα. Που σκέφτομαι πάντα καλοπροαίρετα μέχρι αποδείξεως του εναντίου. 


Ευκαιρίες έδωσα και δίνω αρκετές, αξιολογώντας την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Πλέον στα 35 μου κοντά, παρατηρώ την συμπεριφορά κάποιου απέναντι σε όλους και όχι μόνο πως φέρεται σε μενα. Εκεί κρύβεται θεωρώ μια μεγάλη παγίδα. Εκείνος που κατηγορεί σε σενα τους πάντες, θα κάνει αργά ή γρήγορα το ίδιο και σε σενα.  Εκείνος που χρησιμοποιεί κάθε δόλιο μέσον για να επιτύχει τους σκοπούς του, δεν θα σε λογαριάσει ακόμα και αν εσύ του έχεις φερθεί σπαθί.

Η συγχώρεση, θα πρέπει να είναι μια διαδικασία ανεπηρέαστη από τις γνώμες των άλλων, από τις θρησκείες και τα κοινωνικά "πρέπει". Είναι μια απόφαση εσωτερική που δεν χρειάζεται εξηγήσεις. Μία επίπονη διαδικασία που προϋποθέτει τρομερά ψυχικά αποθέματα, αυτογνωσία και συνήθως γίνεται με το πέρας του χρόνου. 

Θα χαρώ πολύ να διαβάσω τις δικές απόψεις, αντίθετες ή σύμφωνες, πάντα διατυπωμένες με ευγένεια και σεβασμό. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!


  • Share:

You Might Also Like

9 σχόλια

  1. Καλή σου μέρα
    Μεγάλο θέμα. Να συγχωρώ εκείνους που επανελημμένως πράττουν άσχημα πράγματα μην ανατρέψιμα...οχι δεν νομίζω ότι το μπορώ.Δεν ξέρω αν είναι θέμα αυτογνωσίας, αλλά σίγουρα δεν απαιτεί εξηγήσεις και είναι θέμα του καθένα μας.
    Πιστεύω ότι συγχωρώντας τους καθ'έξιν συνειδητοποιημένους ότι κάνουν κακό, είναι σαν να συμβάλλω κι εγώ σ'αυτό το κακό.
    Αλλά όπως γράφεις η ψυχική ηρεμία του καθένα αξίζει πάνω από όλα
    Φυσικά δεν τους αφήνουμε χαραμάδα να εισβάλλουν αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε τα σφάλματά τους και το χαρακτήρα τους και δεν τους συγχωρούμε; Δεν ξέρω.
    Αλλά η δική μου ψυχική ηρεμία δεν θα επέλθει με τη συγχώρεση αλλά με το να βοηθήσω αν μπορώ, αν γίνεται, να πάψουν τα άδικα όσο το δυνατόν
    Καλή συνέχεια Κατερίνα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ πάρα πολύ και τα ίδια με προβληματίζουν.
      Δεν συγχωρώ δεχόμενη το κακό και το άδικο. Το καταπολεμώ με άλλο τρόπο.
      Γιατί οι συγκεκριμένοι όταν τους "πολεμάς" ανοικτά σου κάνουν μεγαλύτερο κακό κι αυτό το λέω με σιγουριά εκ πείρας. Χάνεις το δίκιο σου και βγαίνεις εσύ ο υπαίτιος.

      Εννοείται πως η ψυχική ηρεμία είναι σύνολο πολλών παραγόντων!!
      Σ'ευχαριστώ Άννα μου για το πολύτιμο σχόλιό σου!!

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα Κατερίνα μου.
    Ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα που απασχολεί το γένος των ανθρώπων από την εποχή της παρουσίας τους. Μυριάδες απόψεις και σκέψεις μπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία.
    Είμαι της άποψης ότι δεν με έταξε κανένας κριτή και δικαστή ανθρώπων. Αυτό δεν σημαίνει ότι στέκω ουδέτερος απέναντι σε σοβαρά κρίματα και κύρια σε κρίματα που είναι κατ' εξακολούθηση.
    Η καρδιά μας οφείλει να είναι ανοιχτή. Η μεγαλοψυχία είναι αρετή και έτσι οφείλουμε να πορευόμαστε στη ζωή μας.
    Πιστεύω ότι στη ζωή υπάρχει Νέμεση. Αυτή της ζωής και όχι των ανθρώπων. Αυτήν που θα αποδώσουν οι φυσικοί νόμοι και όχι μονάχα τα δικαστήρια. Εκεί θα παίξουν ρόλο και άλλοι παράγοντες.
    Στεκόμαστε πάντα απέναντι στο άδικο. Αυτό είναι άσχετο με τη συγχώρεση. Να μην μπερδεύουμε πράγματα και έννοιες.
    Αυτές είναι κάποιες πρώτες μου σκέψεις.
    Καλησπέρα Κατερίνα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου! Καταλαβαίνω τι λες..
      Το προσέγγισα από άλλη σκοπιά, όχι εκείνη της κρίσης.
      Γι'αυτό και προχωράω, δεν εκδικούμαι ούτε παριστάνω τον δικαστή.
      Απλά δεν αρρωσταίνω όταν μου κάνουν κακό, τους συγχωρώ όχι γιατί εγώ είμαι υπεράνω αλλά για την ψυχική μου ηρεμία! :) Ελπίζω να το έθεσα πιο τοποθετημένα, δεν με αφήνει και η κούραση να εκφραστώ στο 100% !

      Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ Γιάννη μου!

      Διαγραφή
    2. Γιάννη μεγάλο θέμα ξεκίνησες με το ''δεν με εταξε κριτή και δικαστή'' κανένας. Για μια στιγμούλα να πω ότι διαφωνώ εδώ, ναι; Κριτής είσαι έτσι κι αλλιώς. Ως άνθρωπος ευσυνείδητος κρίνεις τους συνανθρώπους σου χαρακτηρίζοντάς τους αδιάφορους, ωχαδελφιστές, ανέντιμους, ανειλικρινείς. Κριτής γίνεσαι λοιπόν.
      Κρίνεις ανθρώπους για να επιλέξεις φίλους ή όχι. Κριτής γίνεσαι ξανά.
      Η μεγαλοψυχία δεν έχει σχέση εδώ. Δεν είσαι τιμωρός άρα τώρα είσαι μεγαλόψυχος. Κρίνεις όμως. Δεν δικάζεις σίγουρα. Αλλά η Κατερίνα λέει ''δεν εκδικούμαι...'' και συμφωνώ. Εδώ εδράζει η μεγαλοψυχία της. Προχωράμε λοιπόν και ας μας κάνουν κακό. Για σκέψου κάποιον που θα έκανε κακό στην οικογένειά σου ή σε σένα τον ίδιο...πώς θα αντιδρούσες; Μεγαλόψυχα;
      Μια χαρά Κατερίνα μου εκφράστηκες. Μια χαρά!
      Σας φιλώ και τους δυο

      Διαγραφή
    3. Πολύτιμες οι παρεμβάσεις και των δυό σας για να διορθώσω το νόημα της σκέψης μου.
      Έχω μια πολύ στενή φίλη, νεαρή στην ηλικία. Κάποτε στη ζωή της έκανε μια παράλληλη παράνομη σχέση. Μου την εξομολογήθηκε. Δεν την έκρινα, δεν της απέδωσα τον χαρακτηρισμό "πουτάνα" όπως φοβήθηκε ότι θα το έκανε ο ίδιος ο πατέρας της. Δεν την έκρινα σαν πράξη να την ¨τιμωρήσω", να αποδώσω "ταμπέλα". Προσπάθησα να την κάνω να διορθώσει κάποια πράγματα και το κατάφερα.
      Αυτό ήθελα να πω με τον όρο κριτή.
      Η Εκδίκηση είναι ένα συναίσθημα, ένα δαιμονικό που, πάντα φωλιάζει στον άνθρωπο. Όμως δεν είναι υγιές! Δεν σε λυτρώνει ποτέ! Ότι και να γίνει δεν θα αποκαταστήσει την απώλειά σου.
      Πωπωπω πολύ όμορφο θέμα Κατερίνα και Άννα, για να μιλάμε ώρες.
      Φιλιά πολλά σας.

      Διαγραφή
    4. Συμφωνώ Γιάννη με τη φίλη σου. Αλλά γιατί να την κρίνεις; Άλλο ο πατέρας της που είναι μιας άλλης εποχής και άλλης ηθικής. Δεν μας αφορά τι κάνει ο άλλος ή ο φιλος αλλά μιλάμε για άσχημες πράξεις όπως λέει η Κατερίνα που μας βλάπτουν προσωπικά. Κατάλαβα σωστά Κατερίνα;
      Όταν δεν μας αφορά το θέμα είναι κακία να κρίνουμε, αν και μέσα μας το κάνουμε.Αν όμως μας κάνει κακό;
      Φοβερό όντως θέμα ναι...
      Φιλιά

      Διαγραφή
    5. Πολύ σωστά Άννα μου!

      Γιάννη ναι το πήγες αλλού αλλά δεν πειράζει! :)

      Διαγραφή
  3. Είναι ένα θέμα κορίτσια που σε κάνει να λοξοδρομείς. Πράγματι. Το ομολογώ. Σίγουρα δεν μπορούμε να μένουμε αδιάφοροι μπροστά σε κατ' επανάληψη κακές πράξεις. Μήτε να κλείνουμε τα μάτια σε όσα συμβαίνουν γύρω μας. Αυτό ισχύει.
    Στέλνω τις καλησπέρες μου και στις δυό σας για να είστε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή