αν θέλεις διάβασε το με αυτό το τραγούδι
Πού πάνε τα μεγάλα λόγια
όταν μικραίνουν οι στιγμές;
Πώς μικραίνει η αγάπη
όταν δεν την χωράει ο εγωϊσμός;
Κι έρχονται πιο συχνά
με τα χρόνια
εκείνες οι στιγμές
που σου φωνάζουν
να διαλέξεις
Μικραίνουν οι αντοχές
Μεγαλώνει ο αυτοσεβασμός
ό,τι μένει
απραγματοποίητο
είναι υπέρ σου
ό,τι μένει μισό
έχει ήδη ολοκληρωθεί
Φιλίες που εξανεμίζονται
στους πρώτους δυνατούς ανέμους
σπάνε σαν αδύναμα κλαδιά
σε γερούς κορμούς
Μένουμε ανά τις εποχές
δέντρα σταθερά
που αλλάζουν τα χρώματά τους
Η γλώσσα μας πάντα ίδια
κι ας χάνονται στην μετάφραση
Είναι και εκείνες οι ψυχές
που σε ποτίζουν
εφευρίσκουν κοινό λεξιλόγιο
και η ζωή κυλάει σαν νερό
Ανθίζετε μαζί
Μικρές επαναστάσεις
ανοιχτά μυαλά
ζεστή αγκαλιά
δημιουργία στιγμών
που αντέχουν
Θα μένω πάντα εκεί
που η εξέλιξη
δεν θα στερεύει
Θα μένω πάντα εκεί
που η αγάπη θα χωράει
όχι σαν χειριστική δικαιολογία
σαν μια καθημερινή αναγέννηση
***
6 σχόλια
Ποιητική περπατησιά, που πάει άμεσα σε ερωτήματα μεγάλα και βαθιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δύο πρώτες στροφές σε παίρνουν με μιας στο βάθος αυτό.
Κατερίνα μου, ξέρεις ότι αγαπώ την ποίησή σου και κάθε φορά έχει κάτι όμορφο και διαφορετικό να μας πει, κορίτσι μου.
Φιλιά στέλνω πολλά.
Είναι σκόρπιες σκέψεις που γυρνάνε ανά χρόνια στο μυαλό μου!
ΔιαγραφήΠυροδοτούνται από κάποια γεγονότα, πρόσφατα και μη..
και κάπως έτσι κατέληξαν σε αυτό το κείμενο!
Είναι μια προσωπική μου πρόκληση, να μη θίγω τα ίδια ζητήματα, δεν το καταφέρνω πάντα αλλά σε ευχαριστώ πολύ που το διακρίνεις αυτό!
Καλή συνέχεια Γιάννη μου σε φιλώ
Να μείνεις πάντα εκεί. Είναι πιο όμορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο Κατερίνα μου!
💖
ΔιαγραφήΝαι να μένεις πάντα εκει Κατερίνα μου που μόνο η αγάπη θα χωράει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ μου αρεσαν οι στίχοι σου.Στοχευουν στα ουσιαστικά που αξίζουν να υπάρχουν.
Να είσαι καλά κορίτσι μου πάντα δημιουργικη να περνάς όμορφα με ότι κάνεις.φιλιααα
Εκεί πρέπει να μένουμε όλοι μας, δεν μας αξίζει να ταλαιπωρούμαστε και να χάνουμε την ουσία.. Σ' ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου, καλή δύναμη σε φιλώ!!
Διαγραφή