- Τι να πέρναγε από την σκέψη τους εκείνη την ώρα που οι φλόγες πλησίαζαν;
- Δεν ξέρω.. Σίγουρα τίποτα από όσα απασχολούν εμάς. 
Είναι κάτι που αν δεν το βιώσεις δεν μπορείς να το γνωρίζεις.
- Με τρομάζει η ιδέα πως μπορεί να μην πρόλαβαν καν να σκεφτούν.
- Τι να είναι προτιμότερο άραγε; Όταν βλέπεις πως φτάνει το τέλος σου, να έχεις την πολυτέλεια να σκεφτείς ή όχι; Ίσως να μην ήθελα χρόνο, ούτε δευτερόλεπτα. Σε τέτοιες συνθήκες φρίκης καλύτερα να φύγεις χωρίς να το καταλάβεις. Όμως αυτό σίγουρα δεν συνέβη σε όλους.
- Κάποιοι υπέφεραν.
- Το κακό και το άδικο δεν υπολογίζει τίποτα. Σαν να πρέπει να γίνει πάση θυσία. Μια ανώτερη δύναμη το κυβερνά. Και δεν διαχωρίζει.
- Παλιά συνήθιζαν να λένε πως ο Θεός παίρνει κοντά του τους καλούς ανθρώπους.
- Μεγαλύτερη μπούρδα δεν έχω ακούσει στην ζωή μου. Τι νόημα έχει; Αντί να τους αφήσει μήπως και κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο, τους παίρνει; Καμία λογική.
- Σωστά. Οι άνθρωποι πάντα αναζητούν αιτιολογίες για να παρηγορούνται. Θέλουν να βάζουν σε κουτάκια ακόμα και τον θάνατο. 
- Πάντως εγώ για να παρηγορήσω τον πόνο μου και την απώλεια, είμαι πεπεισμένη πως οι ψυχές τους ταξιδεύουν. Και ξαναγεννιούνται. Δεν θυμούνται την προηγούμενη ζωή, γι'αυτό κι αν κάτι το έχουμε ξαναζήσει λέμε deja vu.. Η προμνησία όπως αποκαλείται στα ελληνικά, δεν προκύπτει μόνο από το παρελθόν κατά την γνώμη μου. Μα και από προηγούμενες ζωές. Φυσικά δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο, οπότε το πιστεύω ακόμα περισσότερο! 
- Κι αν δεν υπάρχει τίποτα; Το απόλυτο κενό. Τίποτα.
- Δεν θέλω να το αποδεκτώ. Κοίτα την φύση, πως δημιουργηθήκαμε. Είναι δυνατόν να τελειώνουμε απλά έτσι; Με το τίποτα; Όλα συνεχίζονται... Με άλλη μορφή, σε άλλες εποχές, με διαφορετικές εκδοχές. Τα πάντα είναι πιθανά. 
- Έχεις πλούσια φαντασία.
- Ελπίζω να την έχω και στην επόμενη ζωή...
- Τις νύχτες όταν πάω για ύπνο σκέφτομαι συνεχώς εκείνη την μητέρα, που έχασε άντρα και παιδιά. Εκείνους τους γονείς που χάσανε τα παιδιά και τους παππούδες. Και με πιάνει ένα σφίξιμο στο στομάχι και ένας αφόρητος πόνος στην ψυχή. Θα ξαναβρεθούν ποτέ; Τι σχέδιο έχει το σύμπαν για όλες αυτές τις άδικες, τραγικές απώλειες;
- Δεν θα το μάθουμε ποτέ κι όταν έρθει η δική μας ώρα να ταξιδέψουμε αλλού δεν θα το θυμόμαστε.
Κι όλα θα είναι αλλιώς...