Take a walk with me: the best of Athens

By Katerina V - Ιουλίου 02, 2018




Μια στήλη που δυστυχώς δεν κατάφερα να μεταφέρω από τα προηγούμενα 2 ιστολόγια είναι το Take a walk with me, όπου σας έχω πάρει μαζί μου σε ταξίδια και βόλτες.. Πριν γεμίσουμε νέες εμπειρίες (οι οποίες έχουν καθυστερήσει πολύ απ'ότι συνειδητοποιώ), τι θα λέγατε για ένα best of από Αθήνα;


Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, (σπούδασα αλλού), εδώ επέστρεψα, εδώ ερωτεύτηκα, εδώ παντρεύτηκα και εδώ θέλω να εξακολουθώ να μένω. Με τα στραβά της και τα άσχημά της, η Αθήνα μου είναι από τις ομορφότερες πόλεις του κόσμου αρκεί να το καταλάβουμε και να την φροντίζουμε λίγο παραπάνω..

Κι όπως όλα δείχνουν το φωτογραφικό αφιέρωμα θα χωριστεί σε δύο μέρη!





Γνωρίζατε ότι.. 

Μια γειτονιά ονόματι Βρυσάκι, που βρισκόταν κάτω από την Ακρόπολη, κατεδαφίστηκε  το 1931 για να έρθουν στο φως αρχαιολογικά ευρήματα.






Θερινό σινεμά, η μυρωδιά του ποπ κορν ανακατεύεται με το άρωμά του..
Το χέρι του μπλεγμένο στο δικό σου, στιγμές χαλάρωσης!
Αν πετύχεις και καλή ταινία, είσαι άρχοντας..!


Η συννεφιασμένη γκρίζα πλευρά της



Τα μηνύματα στους τοίχους, εκφράζουν την ψυχή του καλλιτέχνη


Λατρεύω τους μουσικούς του δρόμου


Οι κουτσομπόλες γάτες!



Γνωρίζατε ότι..

Στα τέλη του 19ου αιώνα, διέσχιζαν το λεκανοπέδιο 700 χείμαρροι, ποτάμια και ρυάκια. Η οδός Σταδίου ήταν ποτάμι και μπαζώθηκε μαζί με τον αρχαίο Ιλισό, Ηριδανό και Κυκλοβόρο. Από τότε συνέχεια «βουλιάζουμε»…  πηγή






Race for the Cure, για την μητέρα μου δύο φορές Survivor





Όταν το Πεδίον του Άρεως έχει ανθρώπινη και ασφαλή μορφή.
Ένας αγώνας σκάκι περικυκλωμένος από την Άνοιξη.

 













Είχα γράψει κάποτε ένα ποίημα αφιερωμένο στην Αθήνα:


Παράξενη Πόλη


Παράξενη πόλη
δεν ηρεμείς ποτέ.
Ακόμα και στην σιωπή σου
κάνεις θόρυβο εκκωφαντικό.


Πάνω σου πατούν
κουρασμένοι άνθρωποι.
Πάνω σου τρέχουν
αθώα παιδιά και
ερωτευμένοι
που θέλουν να ξεφύγουν
από τον κυνισμό 
της εποχής.


Παράξενη πόλη.
Μέσα σου γεννιούνται
ιδέες.
Μέσα σου σκοτώνονται
ελπίδες.


Σε καίνε, σε βάφουν
και πάλι απ'την αρχή.
Ακούς το καρδιοχτύπι.
Αφουγκράζεσαι τους φόβους μας.


Παράξενη πόλη
εσύ είσαι τόσο όμορφη!
Μα η απληστία βίαια
σε καταστρέφει.


Κάποιοι αγωνίζονται όμως.
Κάποιοι είναι πιο παράξενοι
από σενα.
Θα γεννηθούν μαζί σου
ξανά και ξανά
όσες φορές 
κι αν χρειαστεί.


Τους λες και Ονειροπόλους!
Είναι οι δικοί σου Ποιητές!



****


Και κάπως έτσι, λίγο ανορθόδοξα χωρίς θάλασσες και νησιά,
θα σας ευχηθώ καλό καλοκαίρι!

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!



  • Share:

You Might Also Like

0 σχόλια