"Πως θα είναι ο κόσμος μας σε εκατό χρόνια;" αναρωτιόντουσαν οι προηγούμενες γενιές, αδύναμες να προλάβουν ό,τι θα ακολουθούσε. Γιατί ό,τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί, ήταν στα χέρια γιγάντων που καμία οργάνωση δεν μπορούσε να εμποδίσει. Και κάπως έτσι τα χρόνια περνούσαν, η μία γενιά ακολουθούσε την άλλη και όλα όσα γίνονταν στον βωμό της εξέλιξης της ανθρωπότητας έφερναν αργά και βασανιστικά την καταστροφή. Λίγοι άνθρωποι κατάφεραν να αφήσουν το δικό τους στίγμα χωρίς να λησμονηθούν. Και τα ονόματά τους δεν έμπαιναν σε περίτεχνες ταμπέλες ούτε σε τιμητικά μνημεία. Ταξίδευαν στις ψυχές των επόμενων γενιών με άπειρους τρόπους.
∞Σεπτέμβριος 2021∞
Χάσαμε τα πάντα. Ό,τι πιο πολύτιμο είχαμε, την φύση που μας ζούσε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Το καλοκαίρι που μας πέρασε η ασταμάτητη φλόγα δεν πήρε μαζί της μόνο τα σπίτια, τις περιουσίες μας και τις δουλειές μας. Έκαψε και τα όνειρά μας, το μέλλον μας. Τον κόπο τόσων γενεών.
...και η ζωή συνεχίζεται. Πως, είναι το μεγάλο ερώτημα.
Στα κοσμοπολίτικα νησιά, τα social media πήραν την δική τους φωτιά. Χαμένοι κάπου στον μικρόκοσμό τους, σελέμπριτις της συμφοράς και όχι μόνο, εγκλωβισμένοι συνεχώς στο κυνήγι της προβολής. Κάποιοι κάποτε είχαν προβλέψει ότι στον κόσμο του μέλλοντος το βιογραφικό σου δεν θα έχει καμία αξία, παρά μόνο οι followers και τα likes που αποκομίζεις. Οι ζωές τόσων ανθρώπων έγιναν reality και μια ασταμάτητη διαφήμιση προϊόντων.
Τι ποιότητα καλλιεργούμε στα παιδιά του μέλλοντος, ποιες αξίες και τι παραδείγματα;
Οι γυναικοκτονίες. Μόλις προσπαθείς να ξεφύγεις από το ένα σοκ, έρχεται απανωτά το επόμενο. Λες και άνοιξε ο ασκός του αιόλου. Προχωράμε πηγαίνοντας πίσω σε όλα.
∞Ιανουάριος 2122∞
Το νερό λιγοστεύει, τα τρόφιμα δεν αρκούν για τόσο πληθυσμό. Δεν δημιουργήθηκαν ποτέ οι συνθήκες για την αύξηση της γεωργικής παραγωγής. Ζούσαμε σε ένα φαύλο κύκλο. Οι άνθρωποι πλέον δημιουργούν σπίτια-φρούρια για να προστατευτούν από τα συχνά ακραία καιρικά φαινόμενα που αφήνουν πίσω τους κινηματογραφικές καταστροφές. Σαν εκείνες που έβλεπες στις αμερικάνικες ταινίες και χλεύαζες την υπερβολή τους. Πολλά έθνη εξακολουθούν να βρίσκονται σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Αρρώστιες, πανδημίες και συνεχείς πολιτικές και κοινωνικές διαταραχές. Οι ψυχικές νόσοι βρίσκονται σε έξαρση και οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές είναι κάτι το σύνηθες.
Η τεχνολογία όμως προχωρά με τα θαύματά της, ανεξάρτητα αν δεν την χρησιμοποιούν έξυπνα. Τα σπίτια γέμισαν με ρομπότ που κάνουν όλες τις δουλειές, αυτοματοποιημένα συστήματα και ο εγκέφαλος των ανθρώπων αδρανεί, αποχαυνώνεται ολοένα και περισσότερο.
Οι πιο επιτυχημένες επιχειρηματικές δραστηριότητες εκείνες της εύρεσης του ιδανικού συντρόφου. Οι αλγόριθμοι ξέρουν καλύτερα από εσένα. Τα δεδομένα που δημοσίευες τόσα χρόνια να πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν "για το δικό σου καλό".
Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πραγματικά το μέλλον της ανθρωπότητας. Γιατί η πραγματικότητα πάντα θα ξεπερνά και τα πιο τρελά σενάρια.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πόσα προλαβαίνουμε να κάνουμε και αν μοιάζουν όλα χαμένη υπόθεση, τι θα αφήσουμε τελικά στο πέρασμά μας;
Και αν σκεφτείς ότι από το απόλυτο τίποτα δημιουργήθηκαν τόσα μεγαλειώδη επιτεύγματα, αναρωτιέσαι γιατί να είναι αυτή η εξέλιξη. Πόσο ηλίθια και άπληστη είναι τελικά η ανθρωπότητα;
.jpg)
8 σχόλια
Το τελευταίο σου ερώτημα μοιάζει ρητορικό... Και όντως η πραγματικότητα ξεπερνά και τα πιο τρελά σενάρια. Νομίζω πως πάνω απ' όλα, οι άνθρωποι ξεπερνάμε συνεχώς τους κακούς εαυτούς μας και ποδοπατούμε καθημερινά τα όνειρα, τις ελπίδες, τον κόσμο που ζούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τελικά τι αφήνουμε πίσω μας; Έναν κόσμο τραυματισμένο από την απληστία, την κακία, την ματαιοδοξία. Σίγουρα όχι έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και αξίες.
Πολύ χρήσιμη στην κατανόηση του τι ζούμε η αντιπαραβολή σου για τα εκατό χρόνια μετά Κάθριν! Ωραίο κείμενο!
Μα είναι ρητορικό..
ΔιαγραφήΔεν ξέρω τελικά τι αφήνουμε πίσω μας και με τρομάζει αυτό.
Ανησυχώ για τις επόμενες γενιές πόσο τρομακτικά γεγονότα θα βιώσουν.
Δυστυχώς, στα περισσότερα απ΄ όσα αναφέρεις συμφωνώ, Μακάρι, να μπορούσα να αρθρώσω διαφορετική άποψη, πιο αισιόδοξη. Ο άνθρωπος, αυτός που όλα τα μπορεί και όλα τα θέλει, έχει φτάσει σε ένα επίπεδο όπου δοκιμάζει τις αντοχές του πλανήτη μας. Φαίνεται πως οδεύει προς την καταστροφή δίχως ίχνος μεταμέλειας από τους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Θέλω όμως να παραμένω αισιόδοξος, θέλω να ελπίζω στο "θαύμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου Κατερίνα!
Σ'ευχαριστώ Βασίλη μου για την αισιόδοξη αύρα!!
ΔιαγραφήΌπως τα γράφεις!! Η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία για όσα δυσοίωνα συμβαίνουν και θα συμβούν σίγουρα χωρίς να γίνομαι Κασσάνδρα για το ''Αύριο'' αλλά ερμηνεύοντας την στάση μας, την αδιαφορία μας, τα εγκλήματα που διαπράττουμε στη φύση, σίγουρα κι άλλα άσχημα έρχονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω ότι ο άνθρωπος με την τεχνολογία σε πλήρη ανάπτυξη, τον πολιτισμό με αξίες και ιδανικά που διδάσκει άλλαξε από παλιά. Έτσι ήμασταν και το ίδιο παραμένουμε χωρίς βελτίωση: βάρβαροι, απολίτιστοι μέσα μας, άπληστοι, ωχαδελφιστές. Είμαι απαισιόδοξοι για το μέλλον. Όχι γιατί δεν ελπίζω, από ρεαλισμό και μόνο. Αυτό το λιθαράκι που ο καθένας μπορεί να προσθέσει στο θετικό οικοδόμημα της ανθρωπότητας το γκρεμίζουμε συνεχώς.
Ας ελπίσω και εγώ στο ''θαύμα'' με το Βασίλη.
Καλημέρα Κατερίνα μου
Έτσι κι εγώ Άννα μου δυσκολεύομαι να βρω την αισιοδοξία μου γιατί η πραγματικότητα μας ξεπερνά. Καλημέρα!!
ΔιαγραφήΜου αρέσει πάντα ο προβληματισμός σου Κατερίνα μου και η δεδηλωμένη ευαισθησία σου. Αυτή είναι καταξιωμένη στη σκέψη μου και ξέρεις ότι σε επαινώ για αυτήν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι από εκείνους τους μελετητές που ασπάζονται την αντίληψη της διαλεκτικής στην ιστορία αλλά και στην οικονομία. Με λίγα λόγια εκείνα του ανέλυσε ο Επίκουρος παλιότερα, ο Μαρξ, ο Ένγκελς, ο Λένιν αργότερα. Μια σαφέστατη αποτύπωση του κόσμου που έχουμε και στο πού αυτός κατευθύνεται. Γιατί όλα τούτα που ζούμε έχουν "φωτογραφηθεί" στις αναλύσεις αυτές κάτω από τον ορισμό "Μονοπωλιακός καπιταλισμός" της σήψης και της παρακμής. Βέβαια αρκετοί ...σνομπάρουν την μοναδική αυτή ανάλυση που επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις.
Τώρα, το τι θα κάνει η ανθρωπότητα και στο πώς θα αντιδράσει εδώ ανοίγεται επίσης μια μεγάλη κουβέντα, βαθύτατα πολιτική και άκρως ιδεολογική. Σωτήρες δεν υπάρχουν στη ζωή παρά μονάχα στη συνείδηση. Συνεπώς άπαντα εξαρτώνται από τη δική μας οργάνωση, αντίδραση.
Δεν πιστεύω σε θαύματα Κατερίνα μου. Η ιστορία πήγε μπροστά από τον ίδιο τον απλό άνθρωπο. Εκείνος θα αποφασίσει για την κατεύθυνση. Την ανατολή ή την παρακμή.
Καλό Σαββατοκύριακο κοπέλα μου.
Ομολογουμένως Κατερινάκι ζούμε σε μια πραγματικότητα που κάθε άλλο παρά εξελιγμένη είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους! Και όχι μόνο σε πλαίσια πολέμου.
Παρόλα αυτά ο κόσμος συνεχίζει χωρίς διάθεση να αλλάξει.
Χαμένος στον υπερκαταναλωτισμό του, ψάχνει να βρει υποκατάστατα ευτυχίας.
Δεν νομίζω πως όσο ήμασταν μικροί φανταζόμασταν έτσι το 2022!
Μπράβο Κατερινάκι μου για την ανάρτηση σου. Τροφή για σκέψη.
Σε φιλώ γλυκά :)