Pause στο Θέατρο: Χάρολντ και Μοντ

By Katerina V - Δεκεμβρίου 14, 2019



— ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ
του Κόλιν Χίγκινς, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη!
…με τον Θανάση Τσαλταμπάση στον ρόλο του απελπισμένου νεαρού Χάρολντ και την Τάνια Τσανακλίδου στον ρόλο της γεμάτης ζωή ηλικιωμένης Μοντ

Λίγα Λόγια για την Υπόθεση του Έργου

Το έργο αναφέρεται στην τρυφερή και παράλληλα συγκινητική σχέση που συνδέει τον αυτοκαταστροφικό και εύπορο νεαρό Χάρολντ και την ογδοντάχρονη «αναρχική» απελευθερωμένη Μοντ, που τελικά τον συμφιλιώνει με τη ζωή.
Το κορμί του Χάρολντ κρύβει την ψυχή ενός γερασμένου ανθρώπου, ενώ, πίσω από τα γερασμένα χαρακτηριστικά της Μοντ, χαμογελά ένα ζωηρό κοριτσάκι.
Αυτή η γέφυρα επικοινωνίας δύο μακρινών μεταξύ τους γενεών γίνεται ένας ύμνος για τη ζωή που σφύζει από αγάπη, αυθορμητισμό και ζωντάνια. Η Μοντ καταφέρνει να μεταδώσει αισιοδοξία και πίστη σ’ ένα νέο παιδί που αδυνατεί να προσαρμοστεί στο περιβάλλον του. Ο Χάρολντ μαθαίνει να γελάει, να τραγουδάει, να χορεύει, να σκέφτεται αυθόρμητα, να αποδέχεται και να γνωρίζει τον εαυτό του.
Καθένας από τους δυο τους, έχει κάνει τον μισό δρόμο που τον χωρίζει από τον άλλο. Οι δυο τους, όταν είναι μαζί, αποτελούν ένα πλήρες ον.
….η συνέχεια επί σκηνής στον ΝΕΟ Ακάδημο!
Γιατί … η αγάπη είναι ο δρόμος!!!

https://neosakadimos.gr/


Από το καλοκαίρι περίμενα την στιγμή που θα δω αυτή την παράσταση! Τόσο η Τάνια Τσανακλίδου όσο και ο Θανάσης Τσαλταμπάσης με τραβάνε σαν μαγνήτης. Και τι όμορφη χημεία που έχουν οι δυο τους...!

Είναι μια υπέροχη παράσταση, με κοινωνικά- ανθρωπιστικά μηνύματα, γέλιο και συγκίνηση! Όλοι οι ηθοποιοί εκπροσωπούν επάξια τους ρόλους τους. Για την Τσανακλίδου τα λόγια είναι περιττά, όλοι γνωρίζουν το ταλέντο της και στην υποκριτική. Για τον Τσαλταμπάση σύντομα θα μάθουν όλοι πόσο εξαιρετικός ηθοποιός είναι. Απέσπασε τα "μπράβο" ενός δύσκολου κοινού, Τετάρτη απόγευμα. Και το γεγονός ότι ήταν βαθιά συγκινημένος και δακρυσμένος στην υπόκλιση (χρειάστηκε να τον πάρει μια ζεστή αγκαλιά η Τάνια), κερδίζει ακόμα παραπάνω τον σεβασμό μου.

Οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας, μέσα από τις αντιθέσεις τους, μας δείχνουν πως όλα μηδενίζονται στην πραγματική ουσία της ζωής. Η έλλειψη επικοινωνίας, τα στερεότυπα, τα κοινωνικώς αποδεκτά, η αγάπη δίχως διακρίσεις, τα υλικά αγαθά και η εμμονή της ιδιοκτησίας είναι μερικά από τα ζητήματα που θίγονται με απλό και τρυφερό τρόπο. 


ΧΑΡΟΛΝΤ: Μοντ... δεν σε έχω ξαναδεί να κλαις. Νόμιζα ότι δεν έκλαιγες ποτέ. Νόμιζα ότι εσύ πάντα μόνο χαμογελάς. 
ΜΟΝΤ: Χάρολντ, είσαι πολύ νέος ακόμα. Έχεις πολλά να μάθεις. Και βέβαια κλαίω. Κλαίω για σενα. Κλαίω για την φωτογραφία. Κλαίω για κάτι όμορφο που είδα- το ηλιοβασίλεμα ή ένα γλάρο. Κλαίω όταν ένας άνθρωπος βασανίζει τον αδελφό του. Κλαίω και όταν μετανοεί και ζητάει να τον συγχωρήσουν. Κλαίω όταν οι άλλοι αρνούνται να τον συγχωρήσουν. Και κλαίω ακόμα πιο πολύ όταν τελικά καταλαβαίνουν και τον συγχωρούν. 
Οι άνθρωποι γελάμε. οι άνθρωποι κλαίμε. Αυτό μας κάνει ανθρώπους. 
Και το πιο βασικό στην ζωή, καρδιά μου, είναι να μη φοβάσαι να είσαι άνθρωπος.




  • Share:

You Might Also Like

1 σχόλια

  1. Κατερίνα μου,
    ναι, πρέπει να είναι μια εξαίρετη παράσταση! Είδα το θέμα, όπως το παρουσιάζεις και μου άρεσε πολύ. Πρωτότυπο, διαφορετικό. Και οι ηθοποιοί γεμάτοι ποιότητα και αγάπη για τη δουλειά τους. Δεν περίμενα την Τάνια Τσανακλίδου σε τέτοια δραστηριότητα! Μπράβο.
    Ευχαριστούμε για την άψογη, γεμάτη ψυχή, παρουσίασή σου.
    Καλές γιορτές Κατερίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή