Τα τραγούδια που μεγαλώσαμε

By Katerina V - Ιουνίου 26, 2021

Γεννημένη το 1985, είχα την τύχη να μεγαλώσω με μεγάλη ποικιλία ελληνικών και ξένων τραγουδιών. Ειδικά την δεκαετία του 1990 και τι δεν ακούσαμε...!Τραγούδια που μας έκαναν χαρούμενους, τραγούδια για να κλαίμε, τραγούδια για τον χαβαλέ, τραγούδια για να ερωτευόμαστε...

Έχω μια αμυδρή ανάμνηση να χορεύω Μαντώ μπροστά από την τιβί, ω ναι αυτή ήταν η πρώτη μου χορογραφία! Στα παιδικά πάρτι ο πατέρας μου έδινε ρέστα με τις κασέτες του, ελληνικά ροκ, ποπ μέχρι σκα σκα σκα σου σου, Μπουλά και Μπονάτσο. 80's disco...Στα ταξίδια με το αυτοκίνητο, Πασχάλης, Αλέξια, Κατσιμιχαίοι, Πρωτοψάλτη, Γαλάνη και Αρβανιτάκη..

Στις σχολικές εκδρομές στο πούλμαν είχαμε λιώσει τις επιτυχίες του Καλλίρη (το νου σου κύριε οδηγέ!!), μετά Πυξ λαξ και Τρύπες. Στην αρχή της εφηβείας μια μικρή παράκαμψη με ελαφρολαϊκά και ποπ, μέχρι να δεχτώ επιρροές από το απέναντι...κλαμπ αυτό του αδερφού μου! Μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν έχει υπάρξει πουθενά στον πλανήτη πιο παθητικός ακροατής Metallica από εμένα! (τους οποίους και λατρεύω αλλά η αλήθεια καλό είναι να λέγεται πάντα!)

Οι έρωτες συνοδεύτηκαν από Παπακωνσταντίνου, Ρόκκο, Ξύλινα Σπαθιά, Scorpions, U2, μέχρι να ενταχθούν οι Pink Floyd και οι Depeche Mode. Οι Cranberries, Savage Garden, REM, κι όλα τα αξέχαστα χιτάκια που ποτέ δεν βαρεθήκαμε να ακούμε.

Πόσες φορές ακούσαμε το Gangstas Paradise και το soundtrack του Ρόκι;; Πόσες φορές χορέψαμε Μακαρένα και Ασερεχιέ;; Πόσες φορές χορέψαμε Lambada και ονειρευόμασταν εξωτικά μέρη κι ατελείωτα καλοκαίρια; Και πόσες φορές κλάψαμε με το τραγούδι του Τιτανικού ή του Σωματοφύλακα;

Οι αφιερώσεις στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και οι αμέτρητες φορές που γράφαμε σε κασέτες τις εκπομπές... Τα μπλουζ που χορεύαμε ντροπαλά!

Υπήρχε κάτι όμορφο και αγνό σε αυτές τις εποχές που μεγαλώσαμε χωρίς να τις εξιδανικεύω. Ήμασταν κι εμείς που συμβαδίζαμε με την ηλικία μας, όχι όπως τα σημερινά παιδιά που μοιάζουν μεγαλύτερα και από εμάς τους 36 άρηδες!

Είμαι ευγνώμων για τα παιδικά και νεανικά μου χρόνια και για όλες τις μελωδίες που τα συνόδευαν...

Σαν γυναίκα γεννά στο χώμα η νύχτα το πρωί κι όλα αντέχουν ξανά και γίνονται ζωή. Ποια παλιά κιβωτός μέσα απ' του χρόνου τις στοές βγάζει ακόμα στο φως ζευγάρια αναπνοές. Δυνατά, δυνατά γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα Δυνατά, δυνατά σ' ένα θέαμα κοινό Δυνατά, δυνατά κι όπως πάνε του χορού τα βήματα με τα χέρια ανοιχτά όλα τα περιφρονώ

.....

Δεν υπάρχουν πολλά που να τα ελπίζουμε μαζί κοίτα, κοίτα ψηλά κι άλλος αιώνας ζει.

8 Comments

8 σχόλια

Makis Del26/6/21
Υπέροχες αναμνήσεις και υπέροχα τραγούδια! Μια άλλη εποχή που μου λείπει... Ασερεχιε Κατερίνα μου! Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Βασίλειος Διακοβασίλης27/6/21
Λίγο μεγαλύτερος εγώ, αλλά πολλά από αυτά που αναφέρεις τα ακούγαμε κι εμείς. Θα σταθώ στις εγγραφές των κασετών. Τι μανία κι αυτή. Μα ήταν ο μόνος τρόπος να φτιάξουμε τη δική μας "δισκοθήκη"... Και θα προσθέσω και την εκπομπή του Γιάννη Πετριδη στο κρατικό: " Ποπ και Ροκ ", η απόλυτη ενημέρωση στην ξένη δισκογραφία.
Την Καλημέρα μου, Κατερίνα. Ωραίες αναμνήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Giannis Pit.27/6/21
1985 λοιπόν Κατερίνα!
Ήμουν 25 ετών. Είχα ήδη γνωρίσει τον έρωτα της ζωής μου, τη γυναίκα μου. Ήταν καλοκαίρι. Στο πάρτυ των γεννεθλίων μου στις 7 Ιούλη ένα τραγούδι από τη χρυσή εκείνη εποχή των 80's σημάδεψε τη ζωή μας.
"Total eclipse of the heart" της Bonnie Tyler.
Όλα τα τραγούδια που αναφέρεις, οι χοροί, οι στιγμές, οι αναμνήσεις. Μια ολάκερη εποχή.
Με πολύ μεγάλο ειδικό βάρος για μας καλή μου φίλη.
Γεμάτο νοσταλγία το σημερινό σου αλήθεια.
Σε φιλώ. Κράτα τις μνήμες και στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Marina Tsardakli30/6/21
Γεννημένη το '90 εγώ, προσυπογράφω τα ακούσματα, αλλά και τις σκέψεις που έβαλες ως επίλογο στην ανάρτηση σου.
Και ναι. Με κάποιο τρόπο εμείς δεν ειχαμε τη σημερινή εξέλιξη, αλλά ημασταν θα τολμήσω να πω πιο ουσιαστικά ευτυχισμένα. Μακριά από φίλτρα και likes.
Γλυκό φιλί Κατερινάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις