Κι όλα αυτά που φοβόμουν
Είναι εδώ, με περικυκλώνουν.
Μετράω αντίστροφα
μα ο χρόνος λείπει.
Χορεύουν οι απουσίες
επιτακτικά μέσα μου.
Είναι όνειρο, να ξυπνήσω;
Είναι εφιάλτης, να το ζήσω;
Μέχρι να εξαφανιστεί.
Πιάνω την άκρη
για να βρω την αρχή.
Μα εκεί τελειώνουν όλα
και πάλι από την αρχή.
6 σχόλια
💚💚💚💚
ΑπάντησηΔιαγραφή❤️❤️
ΔιαγραφήΞέρεις ότι πάντα αγαπώ τα ποιητικά σου πατήματα Κατερίνα μου. Πολύ όμορφο. Την καλησπέρα μου καλή μου φίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ αγαπημένε μου.
ΔιαγραφήΜακάρι να μη το έγραφα, είναι βιωματικό και πονάει..
Πάνέμορφο κι ας σε περικυκλώνουν όλα όσα φοβάσαι! Είναι όνειρο; Είναι εφιάλτης; Εύχομαι να πάψουν να σε περικυκλώνουν άσχημα που προκαλούν φόβους
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Κατερίνα μου
Μακάρι Άννα μου!!
ΔιαγραφήΜια χιονισμένη καλημέρα σου στέλνω.. Φιλιά!!