Σε ένα τραπέζι κάποτε, μια ολόκληρη ζωή. Με αγωνίες, πόνο, σιωπές.
Οι στίχοι σου, έχτισαν μια δυνατή ιστορία, που δυστυχώς δεν είναι φανταστική.
Μπορεί να κρύβεται στη διπλανή μας πόρτα.
Ας ευχηθούμε όμως, τώρα που τα στόματα μαθαίνουν να ανοίγουν, κάποια στιγμή όλα αυτά να πάψουν να συμβαίνουν.
Και οι ψυχές πίσω από τις πόρτες, καθισμένες στο οικογενειακό τραπέζι, μονάχα να χαμογελούν.
Με το καλό να ανταμώσουμε στα δρώμενα μας και δη στο συμπόσιο και με τη νέα χρονιά.
Να έχεις μια χρονιά όπως την επιθυμείς Κατερίνα μου.
Σε φιλώ πολύ γλυκά :)

Αυτό το ποίημα, όπως και το ολιγόλεκτο της Πέτρας με είχαν
κερδίσει ήδη από την εικόνα! Ήξερα ότι θα διαβάσω κάτι
δυνατό! Εκείνες οι ειρωνείες δε πόσο πετυχημένη επιλογή λέξης!
Κι εκείνο το "Να σε χαρώ!" Σπαρακτικό!
Κατερινιώ μου, μου αρέσει όταν καταπιάνεσαι με θέματα γροθιά!
Συνέχισε κοριτσάρα ! Τα πας περίφημα! Το λέει η κόουτς, εξάλλου,
όχι κάποιος τυχάρπαστος! 😁

Σε ευχαριστώ που είσαι πάντα παρούσα και εξελίσσεσαι!
Ολόψυχα εύχομαι καλή και ευλογημένη χρονιά, με Υγεία
και αγάπη! Την αξίζεις!
♥

Πολύ δυνατό ποίημα Κατερίνα. Με τόσες σπαρακτικές αλήθειες!
Μπράβο σου για την γροθιά στο στομάχι που έγραψες. Θέλει δυνατή πένα για να το κα΄νεις αυτό
Εύχομαι πάντα να σαι καλά και δημιουργική
Καλή νέα χρονιά χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις

Φοβάμαι ότι αυτή είναι μοίρα των ανθρώπων όταν έχουν την τύχη να φτάσουν στην ηλικία που τα παιδιά τους θα αυτονομηθούν. Η μοναξιά! Σκληρό από την μία αλλά ίσως να απαλύνεται ο πόνος αν ξέρεις ότι είναι καλά!
Ωραία, λιτή γραφή που τα λέει όλα!
Καλή Χρονιά , Κατερίνα!

Με τον γνωστό σου ευαίσθητο τρόπο, μας γεμίζεις εικόνες που μας συγκινούν και μας προβληματίζουν.
Να έχεις μία όμορφη και δημιουργική χρονιά, Κατερίνα μου

Σε ένα τραπέζι ειπώθηκαν οι πιο μεγάλες αλήθειες!
Η δεδομένη κοινωνική σου και ανθρώπινη ευαισθησία, Κατερίνα μου, αποτυπώνονται και εδώ στους στίχους σου, σε ένα ακόμα λυρικό σου δημιούργημα.
Μας χάρισες έντονα συναισθήματα και σκέψεις πολλές.
Να ευχηθώ πάντα να φωτίζεις τους ανθρώπους γύρω σου, καλή μου φίλη.
Καλή χρονιά.

Από 'μένα είναι ΝΑΙ. Αν και δεν πρόλαβα ούτε να ψηφίσω ούτε να γράψω, ομολογώ πως το ποίημά σου με συνεπήρε. Και αυτό διότι γράφεις αλήθειες, οι οποίες (αν με ρωτάς, που δε ρώτησες δηλαδή χαχαχα) δεν είναι ευχάριστες, αλλά υπαρκτές.

Να έχεις μία όμορφη χρονιά! Ήρεμη, με υγεία, αγάπη, έρωτα και μπόλικη δημιουργία!

Τα τραπέζια των σπιτιών μας είναι σαν ομφαλός της ζωής μας. Εκεί παίζονται όλα τα μονόπρακτα, οι σιωπηροί μονόλογοι, εκεί διαδραματίζονται οι αψιμαχίες μας, τα λεκτικά μαχαιρώματα αλλά κι εκεί μονιάζουμε και αγαπιόμαστε στο τέλος. Όλα τα πάθη μας, τα λάθη μας, οι έρωτές μας ακόμα, γύρω από ένα τραπέζι.
Τα έχει όλα τα υπέροχο ποίημά σου Κατερίνα μου: πολύ σπαραγμό, πολύ παράπονο, πολύ φόβο αλλά και νοιάξιμο και ελπίδα. Με συγκίνησε και με γοήτευσε ταυτόχρονα.
Συγχαρητήρια !!
Ο νέος χρόνος εύχομαι να σου φέρει ό,τι λαχταράει η ψυχή σου και ακόμα περισσότερα. Και πάνω απ' όλα να σε κρατήσει υγιή και χαρούμενη.
Πολλά φιλιά!

Αυτό το "τραπέζι" εγώ το τίμησα δεόντως, γιατί μεταξύ άλλων, με παρέσυρε στη δίνη του κι ο ανατριχιαστικός διάλογος/μονόλογος.. Η δε εικόνα απόλυτα ταιριαστή 😉 Καλή σου χρονιά Κατερίνα μου, με όμορφα όνειρα και ονειρεμένες στιγμές! ⭐✨⭐✨⭐

Ήρθα!
Τα τελευταία δυο χρόνια πάντα αργώ να εμφανιστώ και ποτέ δεν είναι επιλογή μου.
Φταίνε οι άδειες καρέκλες, τα άδεια τραπέζια, οι αίθουσες αναμονής των νοσοκομείων, τα πονεμένα αντίο...τα αντίο που δεν θες να ξεστομίσεις...
Οι στίχοι σου έχουν το άρωμα όσων σπούδασες και όσων επέλεξες να υπηρετείς κι αλήθεια αν όντως είσαι στο πεδίο, οι άνθρωποι που σε έχουν κοντά τους είναι πολύ τυχεροί.
Συγχαρητήρια για το τόσο αληθινό σου ποίημα, Κατερίνα μου, το τόσο αριστοτεχνικά δοσμένο.
Να είσαι πάντα καλά και να ποιείς, στη ζωή και στη γραφή.
Καλή χρονιά μάτια μου.
Σε φιλώ