Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ακούει τραγούδια και το μυαλό να ταξιδεύει πίσω σε εκείνες τις στιγμές. Εκείνες που έστω και για λίγο ήμασταν ανέμελοι.
Πρέπει μόνο να προσπαθώ περισσότερο.. Να μη παίρνω όλα τα βάρη του κόσμου στους ώμους μου. Να χαλαρώνω και να απολαμβάνω την στιγμή. Να μην ανησυχώ διαρκώς.
Ένα βράδυ είδα στον ύπνο μου πως ήμουν στην λεωφόρο Ποσειδώνος, είχα χάσει τον δρόμο για τον γυρισμό και την διέσχιζα με μεγάλη ταχύτητα.. πάνω σε άλογο! Τι ωραία αίσθηση, δεν φοβόμουν! Είχα ισορροπία λες και γνώριζα από πάντα να ιππεύω.
Λίγο μετά ένα άλλο όνειρο με ξύπνησε αναστατωμένη. Πάθαινα ασφυξία, δεν μπορούσα να αναπνεύσω και ξύπνησα πασχίζοντας να πάρω ανάσα. Κρίση πανικού στο όνειρο; Όλα αυτά κάτι θέλουν να μου πουν, ένα μήνυμα να στείλουν...
Slow down.. Μέτρα και πάλι τις ευλογίες που έχεις όπως έκανες παλιά. Μπορεί επαγγελματικά να μη βρίσκεσαι στο καλύτερο στάδιο αλλά έκανες τόσα για να βελτιωθεί έστω και μελλοντικά η κατάσταση. Επένδυσες χρόνο και χρήμα, έκανες θυσίες, μια προσωπική υπέρβαση. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα έρθουν οι καλύτερες μέρες.
Πρέπει να μιλάω συχνότερα στον εαυτό μου, να του τα λέω ένα χεράκι..
Λίγο καιρό μετά από αυτές τις σκέψεις τα πράγματα χειροτέρεψαν και η μία αναποδιά ακολουθούσε την άλλη.. Μέσα σε όλα, μία ακόμα μετακόμιση σε λιγότερο από ένα χρόνο και όχι οικειοθελής.
Όμως είμαι ζωντανή, έχω την οικογένειά μου και αυτό μετράει. Να σε υποστηρίζουν οι δικοί σου στα δύσκολα, να σε παίρνουν τηλέφωνο και να σου λένε "σ'αγαπάμε". Να σε αγκαλιάζει ο άνθρωπός σου και να παίρνει τα δάκρυά σου μετατρέποντας τα σε γέλια. Κάνε υπομονή να σου λέει..
Ήταν ένα από τα χειρότερα καλοκαίρια της ζωής μου, δεν μπορώ να πω ψέμματα. Άνθρωποι που στήριξα μου την έφεραν πισώπλατα με τον πιο απάνθρωπο τρόπο.
Όμως είμαι ζωντανή.
Το Diary of Bliss είναι η πρώτη στήλη που δημιούργησα πριν από λίγα χρόνια και συμμετείχαν αρκετοί bloggers μέσα από τα δικά τους ιστολόγια. Μετράμε ευλογίες και όχι στερήσεις. Διακρίνουμε πόσοι λόγοι υπάρχουν για να έχουμε ευγνωμοσύνη. Και μας το υπενθυμίζουμε!
Αν θέλετε κι εσείς να γράψετε το δικό σας Diary of Bliss, μπορείτε να πάρετε την εικόνα και τον σύνδεσμο της συγκεκριμένης ανάρτησης και απλά αφεθείτε.. θα νιώσετε καλύτερα!
Slow down.. Μέτρα και πάλι τις ευλογίες που έχεις όπως έκανες παλιά. Μπορεί επαγγελματικά να μη βρίσκεσαι στο καλύτερο στάδιο αλλά έκανες τόσα για να βελτιωθεί έστω και μελλοντικά η κατάσταση. Επένδυσες χρόνο και χρήμα, έκανες θυσίες, μια προσωπική υπέρβαση. Δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα έρθουν οι καλύτερες μέρες.
Πρέπει να μιλάω συχνότερα στον εαυτό μου, να του τα λέω ένα χεράκι..
Λίγο καιρό μετά από αυτές τις σκέψεις τα πράγματα χειροτέρεψαν και η μία αναποδιά ακολουθούσε την άλλη.. Μέσα σε όλα, μία ακόμα μετακόμιση σε λιγότερο από ένα χρόνο και όχι οικειοθελής.
Όμως είμαι ζωντανή, έχω την οικογένειά μου και αυτό μετράει. Να σε υποστηρίζουν οι δικοί σου στα δύσκολα, να σε παίρνουν τηλέφωνο και να σου λένε "σ'αγαπάμε". Να σε αγκαλιάζει ο άνθρωπός σου και να παίρνει τα δάκρυά σου μετατρέποντας τα σε γέλια. Κάνε υπομονή να σου λέει..
Ήταν ένα από τα χειρότερα καλοκαίρια της ζωής μου, δεν μπορώ να πω ψέμματα. Άνθρωποι που στήριξα μου την έφεραν πισώπλατα με τον πιο απάνθρωπο τρόπο.
Όμως είμαι ζωντανή.
➳➳➳➳
Το Diary of Bliss είναι η πρώτη στήλη που δημιούργησα πριν από λίγα χρόνια και συμμετείχαν αρκετοί bloggers μέσα από τα δικά τους ιστολόγια. Μετράμε ευλογίες και όχι στερήσεις. Διακρίνουμε πόσοι λόγοι υπάρχουν για να έχουμε ευγνωμοσύνη. Και μας το υπενθυμίζουμε!
Αν θέλετε κι εσείς να γράψετε το δικό σας Diary of Bliss, μπορείτε να πάρετε την εικόνα και τον σύνδεσμο της συγκεκριμένης ανάρτησης και απλά αφεθείτε.. θα νιώσετε καλύτερα!
.jpg)
5 σχόλια
Αγαπημένοι μου φίλοι άλλαξα την ρύθμιση σχολίων προς διευκόλυνση όλων μας, το google plus δεν είναι πολύ λειτουργικό! Συνεπώς έχουν αφαιρεθεί όλα σας τα σχόλια μέχρι τώρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά έκανες Κατερίνα μου! Έτσι μπορούν να δημοσιεύσουν σχόλιο περισσότεροι αναγνώστες σου κι όχι μόνο όσοι έχουν google+. Καλύτερα να χάσεις κάποια σχόλια τώρα που είναι σχετικά στην αρχή η νέα σου συγγραφική δουλειά στο blog, παρά αργότερα που θα έχεις πληθώρα άρθρων και σχολίων. Καλή, δημιουργική συνέχεια λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ Λία μου για την συμβουλή και στήριξη!!Επίσης! :)
Διαγραφή"Άνθρωποι που στήριξα μου την έφεραν πισώπλατα με τον πιο απάνθρωπο τρόπο."
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω πολύ καλά την αίσθηση, αλλά να μη σε παίρνει από κάτω. Ίσα ίσα, θα πρέπει να 'μαστε χαρούμενοι, όταν διώχνουμε από κοντά μας ανθρώπους μη ταιριαστούς (να το θέσω κόσμια) σε εμάς. Χώρος και χρόνος μόνο σ' εκείνους που μας κάνουν να χαμογελάμε. Όσο για το υπόλοιπο κομμάτι, πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου. Δεν μπορεί να 'ναι διαφορετικά για κάποιον που έχει τραβήξει μανίκια κι έχει προετοιμάσει το έδαφος.
Τα χείλη σου να κυρτώνουν στην όμορφη καμπύλη, παρακαλώ πολύ - γίνονται σετάκι με το χαμόγελο των ματιών σου. Να, όπως χαμογέλασες τώρα... Και μη μου πεις όχι. :P
😊 😘
Διαγραφή