Πόσα τραγούδια μιλάνε για τους δρόμους; Και άλλα τόσα συμπεριλαμβάνουν έστω την λέξη στους στίχους τους.. Δρόμοι της πόλης, του πουθενά, της αγάπης, άδειοι, γεμάτοι..! Κουβαλάνε τις ζωές όλων μας και μας γεμίζουν εμπειρίες. Ένα αφιέρωμα για όλα τα γούστα, από ελαφρύ ροκ μέχρι βαριά λαϊκά.. γιατί μπορούμε! Γιατί ούτε στην μουσική χωράνε διακρίσεις.
♪ I want to run, I want to hide
I want to tear down the walls that hold me inside
I wanna reach out and touch the flame
Where the streets have no name
I want to feel sunlight on my face
I see that dust cloud disappear without a trace
I wanna take shelter from the poison rain
Where the streets have no name, oh oh
Where the streets have no name
Where the streets have no name
We're still building then burning down love
Burning down love
And when I go there, I go there with you
It's all I can do ♪
♪Whispering
Morning, keep the streets empty for me
Morning, keep the streets empty for me ♪
♪ Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα ♪
♪ Μέσα στη βουή του δρόμου
ήταν να βρω το όνειρό μου...
να το βρω και να το χάσω
και ούτε πια που θα το φτάσω
Μια στιγμή πέρασε μπρος μου
και ήταν η χαρά του κόσμου
η χαρά που μας ματώνει
σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι
Όνειρο γλυκό και ξένο
και παντοτινά χαμένο
σε κρατώ στο νου μου ακόμα
σαν τριαντάφυλλο στο στόμα ♪
ήταν να βρω το όνειρό μου...
να το βρω και να το χάσω
και ούτε πια που θα το φτάσω
Μια στιγμή πέρασε μπρος μου
και ήταν η χαρά του κόσμου
η χαρά που μας ματώνει
σαν οι πιο μεγάλοι πόνοι
Όνειρο γλυκό και ξένο
και παντοτινά χαμένο
σε κρατώ στο νου μου ακόμα
σαν τριαντάφυλλο στο στόμα ♪
♪ Κι εγώ ψιθυρίζω
δικιά μου η χαρά
δικό μου το αίμα
δικός μου κι ο τρόμος
Δεν είμαι μόνος
Δεν είμαι ο μόνος
Όλα είναι δρόμος
Η φωτιά, η γιορτή, η απώλεια, ο πόνος
Ο κάθε μικρός θάνατος
κι ο μεγάλος ο ατέλειωτος κόσμος
Όλα είναι δρόμος... ♪
δικιά μου η χαρά
δικό μου το αίμα
δικός μου κι ο τρόμος
Δεν είμαι μόνος
Δεν είμαι ο μόνος
Όλα είναι δρόμος
Η φωτιά, η γιορτή, η απώλεια, ο πόνος
Ο κάθε μικρός θάνατος
κι ο μεγάλος ο ατέλειωτος κόσμος
Όλα είναι δρόμος... ♪
«Ειν’ ένας δρόμος μακρύς και σιωπηλός.
Βαδίζω στο σκοτάδι και παραπατώ και πέφτω
και σηκώνομαι και με πόδια τυφλά πατώ πέτρες βουβές και ξερά φύλλα
και κάποιος πίσω μου κάνει το ίδιο:
αν σταματήσω, σταματάει.
Αν τρέξω, τρέχει. Στρέφομαι κανείς.
Τα πάντα σκοτεινά και δίχως έξοδο
και στρίβω και ξαναστρίβω σε γωνιές που πάντα βγάζουνε στο δρόμο
όπου κανένας δεν περιμένει, δε μ’ ακολουθεί
όπου εγώ ακολουθώ κάποιονε που παραπατά και που σηκώνεται
και λέει βλέποντας- με: κανείς.»
πηγή
14 σχόλια
Ωραίες επιλογές, Κατερινάκι! 😍🎶
ΑπάντησηΔιαγραφήδε μπορείτε να πείτε είχαμε ποικιλία σήμερα και για όλα τα γούστα! :)
ΔιαγραφήΑγαπημένες επιλογές! (Και τώρα που το συνειδητοποιώ, τις περισσότερες τις έχω στο αυτοκίνητο να με συντροφεύουν κάθε τρεις και λίγο που είμαι στο... δρόμο...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτηκα και το "Μια ζωή μέσα στους δρόμους" που αγαπώ πολύ να το ακούω από Πυξ Λαξ.
ωπ το ξέχασα και μ'αρέσει πολύ!! :)
ΔιαγραφήΟυαουυυυυυυυ εξαιρετικές επιλογές Κάθριν! Έχω μια ιδιαίτερη προτίμηση στους U2 και στον Bruce βέβαια! Οι δρόμοι κρύβουν μεγάλα μυστικά και μαγικά ταξίδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Επέτρεψε μου να βάλουμε στη λίστα και το "The long and winding road", των Beatles... Μελαγχολικό και κλασσικό τραγούδι... https://www.youtube.com/watch?v=KJvXzPQSca0
Έλα και στο Ριτάκι παραδέξου το. :)
ΔιαγραφήΝα το βάλουμε στην λίστα κύριε Μάκη μας, αφού μας το λέτε και τόσο ευγενικά!
Μας αρέσουν τα μελαγχολικά κι ας μη φαίνεται.
Τι όμορφο, πολυποίκιλο και πρωτότυπο αφιέρωμα στους δρόμους. Μπράβο Κατερίνα μου! Σε απόλαυσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩω χαίρομαι σ'ευχαριστώ πάρα πολύ Μαρίνα μου!!
ΔιαγραφήΕξαιρετική ανάρτηση! Μου αρέσουν πολύ τέτοιου είδους αναρτήσεις. Πολύ ωραίες επιλογές και ο τρόπος που τις συνδύασες. Το κερασάκι στη τούρτα ήταν Παπακωνσταντίνου - Λοϊζος. Αγαπημένοι! Καλή σου μέρα, φίλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την εφηβεία μου μέχρι σήμερα στα 33 τρελό κόλλημα με Παπακωνσταντίνου!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πάρα πολύ!
Στείλε μου το blog σου γιατί δεν το βρίσκω.. Καλημέρα!!
Κατερίνα, η μουσική σου βόλτα στους "δρόμους" ήταν εξαιρετική. Όπως και η έμπνευση.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο Δρόμος έχει τη δική του ιστορία",όπως με αυτό κλείνεις με υπέροχο τρόπο ένα τόσο όμορφο θέμα.
Μου άρεσε η έμπνευσή σου. Είναι ταξιδιάρικη, είναι "αλανιάρα" και ποιητική.
Καλό απόγευμα κορίτσι μου.
Ελα βρε Γιάννη! Μόνο εσύ τελικά μπορείς να δώσεις και στην πιο απλή ανάρτηση ξεχωριστή χροιά. Επαναλαμβάνομαι, αλλά τι άλλο να πω; Ευχαριστώ τόσο πολύ για την παρουσία σου!
ΔιαγραφήΤι υπέροχη ιδέα! Με ταξίδεψες, με έκανες να σιγοτραγουδώ. Μπράβο Κατερίνα απολαυστική ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Άννα μου να είσαι καλά!! Σ'ευχαριστώ για το ζεστό σου σχόλιο και χαίρομαι πολύ που το απόλαυσες! :)
Διαγραφή