Να με θυμάσαι.
Όταν πέφτεις και πονάς
να με θυμάσαι.
Σου κρατώ το χέρι
ζωγραφίζοντας το πιο όμορφο χαμόγελο
στα χείλη σου μέχρι να σηκωθείς ξανά.
Όταν χάνεις την ελπίδα σου
να με θυμάσαι.
Μπαίνω από την πιο μικρή χαραμάδα που άφησες
να ξυπνήσω τα μεγαλύτερά σου όνειρα.
Όταν δεν πιστεύεις σε τίποτα πια
να με θυμάσαι.
Φέρνω μπροστά σου όλα όσα κατάφερες.
Για να μη ξεχνάς.
Όταν όλα τα ζόρια θα'χουν περάσει
να με θυμάσαι.
Όπως δεν σε ξέχασα λεπτό.
10 σχόλια
Θα το θυμάμαι. Στις προσωπικές -και όχι μόνο- (κατα)πτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο ♥
♡
ΔιαγραφήΤα ποιητικά σου βήματα Κατερίνα είναι τόσο προσεκτικά, τόσο λεπτά, τόσο τρυφερά που, θυμίζουν βάδισμα πάνω σε μια παγωμένη λίμνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθει ο αναγνώστης σου το σεβασμό που δείχνεις στην ποίηση και στην έκφρασή της.
Μπράβο καλή μου φίλη.
ωωω σ'ευχαριστώ τόσο πολύ!!
ΔιαγραφήΤι όμορφοι στίχοι βρε Κατερίνα μου. Αντικατοπτρίζουν -τουλάχιστον έτσι το ένιωσα- τη ψυχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε που τους μοιράστηκες μαζί μας!
Σου στέλνω γλυκό φιλί!
Μαρινάκι μου ευχαριστώ πάρα πολύ!! ♡
ΔιαγραφήΌμορφο, τρυφερό, συγκινητικό ως ένα βαθμό. Προσευχή θα μπορούσε να πει άλλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Κατερίνα!
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, την καλημέρα μου και καλό μήνα με υγεία!!
ΔιαγραφήΠως να το ξεχάσει κάποιος όταν τόσο εκφραστικά του το ζητάς;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου από αυτά τα λίγα που έχω διαβάσει νομίζω τα ποιήματα σου είναι πολύ εκφραστικά!
σ'ευχαριστώ πολύ Νικολέτα μου!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχεις με χαμόγελο και δύναμη!!