Του είχαν πει να μη προχωρήσει παραπέρα.
Αδιέξοδο για εκείνον.
Δεν φτάνει τα κυβικά του.
Ακριβοθώρητο εισιτήριο.
Πήγαινε μέχρι εκεί που μπορείς, αδελφέ!
"αδελφέ"; Πόσο εύκολα μολύνονται κι οι λέξεις.
***
Έχω έναν παλμό μέσα μου.
Τον νιώθω όταν δεν αισθάνομαι.
Όταν είμαι πλήρως εξαντλημένη.
Μου λέει είμαι εδώ. Άκου με!
Σαν να τον ακούω.
Όχι, δεν τρελάθηκα!
Έχω έναν παλμό μέσα μου.
Με ταρακουνάει σαν να μου λέει
Ξύπνα! Έχουμε κι άλλο δρόμο.
Μη σταματάς!
***
Είναι και κάποιοι άνθρωποι που πάντα
κουβαλάνε μαζί τους ένα μαύρο σύννεφο.
Κι αν δεν μπορείς να βρεις εκείνους
που έχουν τον ήλιο μέσα τους,
γίνε εσύ ήλιος και φώτισέ τα όλα!
.jpg)
8 σχόλια
Γίνε ήλιος κα φώτισε τα εσύ όλα... το αντίδοτο σε κείνους που δεν βρίσκουν τη χαρά σε τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο αληθινός ο λόγος σου εδώ, Κατερίνα!
Την καλημέρα μου!
Καλημέρα Βασίλη! Ελπίζω να είσαι ήδη καλύτερα και να ξεπεράσεις την περιπέτεια...
ΔιαγραφήΑγαπώ τη στιγμή που θα ανοίξεις την πόρτα και να αφήσεις την ψυχή σου να εκφραστεί ποιητικά. Για να βγει όλη αυτή η ομορφιά στο φως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σου Κατερίνα μου.
🙏🙏🙏
ΔιαγραφήΟ τίτλος το αδικεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρύβει μιαν απίστευτη δυναμική. Για τους λάτρεις του ήλιου, ή έστω για όσους ακούραστα αναζητούν μια χαραμάδα φως μες στη μαυρίλα, είναι ένας μικρός ύμνος.
Αααα ποτέ δεν είμαι καλή στους τίτλους!! 🌷
ΔιαγραφήΑπό τους δυνατότερους στίχους που έχω διαβάσει ever και από τα καλύτερα σου. Τι έκφραση ήταν αυτή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου Κατερίνα μου, στις τελευταίες σου αναρτήσεις εκφράζεις τις σκέψεις σου πιο εκφραστικά και δημιουργικά από ποτέ.
Υπέροχη (-οι)!
αλήθεια Μαρινάκι μου;; σ'ευχαριστώ πολύ..
ΔιαγραφήΓράφτηκαν στο τρένο τα περισσότερα σκέψου και είχαν μείνει στο σημειωματάριο του κινητού.